olgu spontan olarak gelişmektedir ve hastaların büyük çoğunluğu ani göğüs ağrısı ve nefes darlığı şikayetleri ile acil servise başvururlar. Spontan pnömotoraks primer ve sekonder spontan pnömotoraks şeklinde ikiye ayrılmaktadır. Sigara kullanımı bu hastalıkta en önemli risk faktörüdür. Ayrıca, travmaya bağlı pnömotoraksta acil servislerde sıkça karşılaşılan bir durumdur. Mediastinal shift ve kardiyovasküler kollapsa neden olan tansiyon pnömotoraks ise nadir bir durumdur ancak çok acil tanı ve tedavi gerektirir. Pnömotoraks solunum disfonksiyonu ve kardiyovasküler bozukluğa neden olabileceği için acil tedavi endikasyonu vardır. Minimal pnömototaks dışında invaziv tedavi yöntemleri önerilmektedir. Tüp torakostomi ve kapalı su altı drenajı altın standart bir yaklaşımdır ve hayat kurtarıcı bir işlemdir. Tekrarlayan olgularda cerrahi tedaviler ve bazen de talc plöredezis yapılabilir. Günümüzde video yardımlı cerrahi girişimler (VATS) ile %95-100 oranında tedavi sağlanabilmektedir.

Pneumothorax is a lung and pleural disease manifested by free air accumulation in the pleural space. Most cases develop spontaneously and patients generally apply to emergency services comlaints of sudden chest pain and shortness of breath. Spontaneous pneumothorax is divided into primer and secondary spontaneous smoking is the most important risk factor for this disease. In addition, trauma-related pneumothorax is a common condition in emergency services. Tension pneumothorax, which causes mediastinal shift and cardiovascular collapse, is a rare condition but requires immediate diagnosis and treatment. Pneumothorax is indicated for urgent treatment because it can cause respiratory dysfunction and cardiovascular disorder. Invasive treatment methods are recommended except minimal pneumothorax Tube thoracostomy and closed underwater drainage is a gold standard approach and also a life-saving operation. Surgical treatment and occasional talc pleurodesis may be performed in recurrent cases. Today, video-assisted surgical interventions (VATS) can treat 95-100% of patients.

Pulmoner emboli (PE) acil kliniklerinde sık karşılaşılan ve mortalitesi yüksek bir durumdur. Ayaktan hastalarda olduğu kadar hastanede yatan hastalarda da mortalite oranı yüksektir. Pulmoner emboli tanısı koymak her zaman kolay olmayabilir. Böbrek fonksiyon bozuklukları ve gebelik nedeniyle tanıda altın standart olarak kabul edilen bilgisayarlı tomografi anjiyografi (BTA) çekilmesinde yaşanılan güçlükler, tanıda yaşanılan zorlukların başında gelmektedir. PE’nin ağırlığına göre yakınmalarda farklılıklar vardır. Büyük, hayatı tehdit eden PE’lilerde hipotansiyon, şok olabilir. Fibrin yıkım ürünü olan D-dimer, PE şüpheli birçok hasta için ilk başvurulan testtir. Hastanın klinik bulguları kadar kardiyak biyobelirteçler de tedavi şeklimizi belirlemede son derece önemlidir. Kardiyak fonksiyonları değerlendirmek için sadece EKO değil, onun yerine BTA’de önerilmektedir. V/Q SPECT/ CT kombinasyonu da tanıda duyarlılık ve özgüllüğü artırmıştır. Bu bölümde “mortalitesi yüksek” ve “orta-yüksek” PE olgularındaki tanı tedavi klinik deneyim ve literatür bilgileriyle anlatılmıştır.

Pulmonary embolism is a common condition in emergency clinics and has a high mortality rate. The mortality rate is high in hospitalized-patients as far as outpatients. Its diagnosis may not always be easy. PE diagnosis is difficult due to renal disfunction and pregnancy. There are differences between clinical course of PE patients. Hypotension and shock can be in large, life-threatening PEs. D-dimer, a product of fibrin degradation, is the first test applied for many patients with suspected PE. Cardiac biomarkers as well as clinical findings of the patient are extremely important in determining the type of treatment. Its also BTA is recommended for evaluation of cardiac function instead of echocardiography. The V/Q SPECT/CT combination also increased sensitivity and specificity in diagnosis. In this section, in “high-mortality” and “intermediate -high mortality” PE patients is reviewed for diagnosis and treatment with clinical experience and literature information.

Sağ ventrikül (RV) normal kardiyak fonksiyonun bir parçasıdır, ancak tıbbi literatürde daha az dikkat çekmektedir. Akut RV yetmezliğinin etyolojik nedenleri genellikle sol ventrikül yetmezliği nedenlerinden farklıdır. Bu makalede, RV işlev bozukluğu gelişmesindeki patofizyolojik mekanizmalara odaklanarak, RV’nin yapısı ve işlevi gözden geçirilecektir. Göğüs hastalıkları açısından akut RV yetmezliğinin en sık nedeni olan Pulmoner emboli (PE) durumunda, akut RV yetmezliği gelişen bireyler özellikle yüksek mortaliteye sahip bir gruptur ve daha iyi sağkalım açısından önemli olan spesifik tanı ve tedavi stratejileri tartışılacaktır.

The right ventricle (RV) is integral to normal cardiac function, but receives little attention in the medical literature. The etiologic causes of acute RV failure often differ from those encountered in left ventricular dysfunction. In this summary, the structure and function of the RV will be reviewed, concentrating on the pathophysiologic mechanisms behind the development of RV dysfunction. Individuals with acute RV failure in the setting of pulmonary embolism, the most common cause of acute RV failure in pulmonary medicine, represent a group with particularly high mortality, and the specific diagnostic and management strategies that are important for improved survival will be discussed.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH), tüm dünyada giderek artan morbidite ve mortalite nedenidir. Akut alevlenmeler, KOAH’da sağlık durmunu, hastalığın progresyonunu ve mortalite oranlarını negatif yönde etkilemektedir. Bunun yanı sıra KOAH’a bağlı sağlık harcamalarının en büyük kısmını alevlenmeler oluşturmaktadır. Bu nedenle KOAH’da akut atakların önlenmesi ve atak gelişirse etkin bir şekilde tedavi edilmesi, tedavinin birincil amaçları arasında yer almaktadır. Bu makalede KOAH akut atak epidemiyolojisini, nedenlerini ve yönetimini literatür eşliğinde özetlemeyi amaçladık.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is an increasing cause of morbidity and mortality worldwide. Acute exacerbations affect health status, disease progression and mortality rates negatively in COPD and also the greatest part of COPD related costs are exacerbations. For this reason, prevention of acute attacks and effective treatment when an attack develops are among the primary goals of treatment. In this article, we aimed to summarize epidemiology, causes and management of acute exacerbation of COPD in the context of literature.

Astım atağı; hastanın astım semptomlarında artış ve akciğer fonksiyonlarında azalma ile karakterize epizodlar olarak tanımlanır. Daha önce astım tanısı olan bir hastada atak oluşabileceği gibi, bazen tanısı olmayan bir hasta ilk olarak atakla başvurabilir. Ataklar astımın mortalite ve morbiditesini belirleyen en önemli faktördür. Astım atağının yönetimi, hastanın yazılı astım eylem planı eşliğinde kendi atağını yönetmesi ile, daha ağır atakların sağlık merkezlerinde yönetimine kadar değişebilen bir sürecin parçasıdır.

Asthma attack; is defined as episodes characterized by an increase in asthma symptoms and a decrease in lung function. A patient who has previously been diagnosed with asthma may have an attack or sometimes a non-diagnosed patient may first resort to an attack. Attacks are the most important factor determining the mortality and morbidity of asthma. Management of an asthma attack is part of a process ranging from the patient’s self management of attack accompanied by a written asthma action plan to the management of heavier attacks in the health centers.

Hiperkapnik solunum yetmezliği (Tip 2) kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) akut atak, astım atak, pulmoner ödem, son dönem interstisyel akciğer hastalıkları gibi akciğere bağlı nedenlerden gelişebileceği gibi; %20 oranında santral sinir sistemi hastalıkları, üst solunum yolu obstrüksiyonu, nöromusküler hastalıklar ve göğüs duvarı disfonksiyonu gibi akciğer dışı nedenlerden kaynaklanır. Hiperkapnik solunum yetmezliği ile ilgili yayınların çoğu KOAH ataklı hasta grubunu içeren çalışmalardır. KOAH dışı nedenlerle gelişen akut solunum yetmezliğine ait çalışma sayısı oldukça azdır. Bu hasta grubunda özellikle uzun dönem, kronik solunum yetmezliği üzerinde durulmuştur. KOAH dışı akut hiperkapnik solunum yetmezliğine yaklaşımda önceliği ayrıntılı anamnez ve fizik muayene ile ayırıcı tanı yapabilmek alır. Sonrasında eğer mümkünse nedene yönelik tedaviyi gerçekleştirmek, mümkün değilse hiperkapninin altta yatan temel mekanizmasını oluşturan hipoventilasyonun invaziv ve noninvaziv mekanik ventilasyon (NIV) yöntemleri ile giderilmesini sağlamak temel yaklaşımlardır. Yeni NIV modları, ekstrakorporeal karbondioksit uzaklaştırma yöntemi, yüksek akımlı oksijen uygulaması, solunum stimülanı ilaçların kullanılması bu hasta grubunda henüz yeterli kanıta sahip olmayan, daha fazla çalışmaya ihtiyaç gösteren yaklaşımlardır. Bu derlemede KOAH dışı hiperkapnik solunum yetmezliğine yaklaşım ve tedavi seçenekleri özetlenmeye çalışılmıştır.

Hypercapnic respiratory failure (Type 2) may develop from pulmonary causes such as chronic obstructive pulmonary disease (COPD) acute exacerbation, asthma attack, pulmonary edema and end-stage interstitial lung disease. With a rate of 20% it may be due to extrapulmonary causes such as central nervous system disorders, upper respiratory tract obstruction, neuromuscular disorders and chest wall dysfunction. Most reports on hypercapnic acute respiratory failure involve a group of patients with COPD exacerbations. There are just few studies on acute respiratory failure due to non-COPD causes. Most of the studies with this patient group focus on chronic respiratory failure, especially on long term home therapies. While approaching to non-COPD acute hypercapnic respiratory failure, it is necessary to make a differential diagnosis by a detailed history and physical examination. If it is feasible, it is the basic approach to perform treatment for the underlying cause. If it is not possible, then the alveolar hypoventilation, which is the main underlying mechanism of hypercapnia, should be treated by invasive and noninvasive mechanical ventilation (NIV) methods. New NIV modes, extracorporeal carbon dioxide removal technique, high-flow oxygen delivery, use of respiratory stimulants are approaches without sufficient evidence in this group of patients that require further studies. In this review, the approach to non-COPD hypercapnic respiratory failure and treatment modalities were tried to be summarized.

Toplumda gelişmiş pnömoni (TGP), immün sistemi normal olan kişilerin toplumdan edindiği patojen mikroorganizmalara bağlı olarak gelişen akciğer parankiminin inflamasyonudur. Ciddi TGP ise vazopressör tedavi gerektiren şok ve/veya mekanik ventilasyon gerektiren akut solunum yetmezliği gelişen ve yoğun bakım ünitesinde tedavi edilmesi gereken pnömonidir. Mortalite oranı yüksek olup, ileri yaş ve komorbidite varlığı ile artar. En sık izole edilen mikroorganizma S. pneumoniae’dır. TGP’li hastalarda, hastalığın şiddetinin ve yoğun bakım ihtiyacının değerlendirilmesinde kullanılmak üzere Pnömoni Ağırlık İndeksi (PSI), CURB, CURB-65, CRB-65 gibi skorlama sistemleri geliştirilmiştir. Bu yazıda ciddi toplum kökenli pnömoninin epidemiyolojisi, etiyolojisi, risk faktörleri, tanı ve tedavisi güncel ulusal ve uluslararası literatür ışığında özetlenmiştir.

Severe community-acquired pneumonia is a kind of pneumonia that should be treated in intensive care unit, with acute respiratory failure requiring mechanical ventilation and also vasopressor treatment required shock. Mortality rate is high and increases with age and comorbidity. The most frequently isolated microorganism is S. pneumoniae. Scoring systems such as Pneumonia Severity Index (PSI), CURB, CURB-65, and CRB-65 have been developed in patients with community-acquired pneumonia to assess the severity of the disease and the necessity for intensive care. In this article, epidemiology, etiology, risk factors, diagnosis and treatment of serious community- acquired pneumonia are summarized in the light of current national and international literature.

İdiyopatik pulmoner fibrozis (İPF) hastalarında akut gelişen, yeni, yaygın dağılımlı alveolar patoloji ile karakterize, klinik olarak anlamlı solunumsal bozulma şeklinde ortaya çıkan durum İPF-akut atak (AA) olarak tanımlanmaktadır. Bir ve üç yıllık insidans oranları %14.2 ve 20.7 olarak bildirilmiştir. İPF-AA gelişimi için en önemli risk faktörü düşük FVC düzeyidir. Tanı için tüm hastalarda toraks bilgisayarlı tomografisi çektirilmesi önerilmektedir; fibrozis alanlarına süperempoze olmuş buzlu cam alanları/konsolidasyon varlığı tanıyı destekler. Günümüzde İPF-AA’nın efektif, ispatlanmış bir tedavisi yoktur, ancak genel eğilim yüksek doz steroid başlanmasıdır. Akut atak geçiren hastalarda ortalama survey 2.2 aydır, hastane mortalitesi %50 olarak bildirilmektedir.

Idiopathic pulmonary fibrosis-acute attack (IPF-AA) is characterised by acute, new, diffuse alveolar pathology with significant respiratory deterioration in IPF patients. One and 3 year incidence rates are 14.2% and 20.7%. The most important risk factor for developing acute attack is decline in FVC. Thorax computerised tomography is recommended for all patients for diagnosis; ground glass opasification/consolidation superimposed on fibrosis areas support the diagnosis. Currently, there is no effective, proven treatment for IPF-AA, but usually pulse corticosteroids are administered. Mean survey after acute attack is 2.2 month, in-hospital mortality is 50%.

Hemoptizi, göğüs hastalıklarında oldukça sık karşılaşılan acil bir klinik durumdur. Daha çok balgamla karışık olabildiği gibi değişik miktarlarda ve masif hemoptizi (%5) şeklinde de karşımıza çıkmaktadır. Hemoptizili bir hastaya doğru yaklaşım ve tedavi yönetimi klinik sonuçları iyileştirmektedir. Bu bölümde hemoptizinin tanımı, kaynaklandığı anatomik yapılar, etyolojisi, tanı ve tedavi yaklaşımları ele alınmıştır. Klinik pratikte kullanılabilecek hemoptizi ve masif hemoptizi yönetimleri diyagramlar ile özetlenmiştir.

Haemoptysis is a fairly common clinical urgent entity encountered in pulmonology. It may be presented ranges from blood-streaked sputum to massive haemoptysis (5%). Appropriate assessment and management of this potentially life-threatening entity can lead to improved clinical outcomes. In this section, definition, anatomical structures, etiology, diagnosis and treatment approaches of hemoptysis are discussed. Also both hemoptysis and massive hemoptysis management that can be used in clinical practice are summarized with diagrams.

Yabancı cisimin kazara hava yoluna kaçması ile ortaya çıkan hayatı tehdit edici acil durum olarak tanımlanabilir. Çoğunlukla çocuklarda görülür. Erişkinlerde de görülebilmektedir. Tanısında öykü, fizik muayene ve radyoloji önemlidir. Öykü erişkinde hastanın kendisinden çocukta ise bakıcısından alınabilir. Öyküde ani başlayan şiddetli öksürük, boğulma hissi, morarma ve apne, fizik muayenede, wheezing, solunum sesinde azalma izlenir. Akciğer grafisinde havalanma artışı veya atelektazi izlenmesi tanıya götürebilir. Bilgisayarlı toraks tomografisi (BT) tanı için kullanılabilir. Rijid bronkoskopi tanı ve tedavide altın standarttır ama erişkinde fleksibl bronkoskop ile de yabancı cisim çıkarılabilir. Fleksibl ve rijit bronkoskopi için deneyimli bronkoskopist, anestezist, bronkoskopi hemşiresi işlemin başarısını yükseltir. İşleme bağlı pnömotoraks, hava yolu rüptürü, ciltaltı amfizemi, mediastinal amfizem, hemoptizi nadiren ölüm görülebilir. Yabancı cisim aspirasyon şüphesi devam ediyorsa bronkoskopi tekrarlanabilir. Yabancı cisim kalırsa veya atlanırsa ilerleyen yıllarda bronşektazi, bronş stenozu ve kalıcı parankim kaybı oluşabilir. Nadiren yabancı cisim çıkarılamayıp torakotomi gerekebilir.

Foreign body aspiration can be described as a life-threatening emergency that occurs when a foreign body accidentally entering through the airway. It is mostly seen in children, but it can also be seen in adults. History, radiology and physical examination are important for diagnosis. History can be taken from the patient in adults and in children it can be taken from caregivers. History contains sudden onset coughing, choking, cyanosis. In physical examination decreased breathing sound and wheezing are important. Increased aeration or atelectasis in the posteroanterior chest X-ray may lead to a diagnosis. In addition, thorax tomography can be used for diagnosis. Rigid bronchoscopy is the gold standard for diagnosis and treatment, but foreign bodies can also be removed with a flexible bronchoscope. Experienced bronchoscopist, anesthesiologist and nurse , improve the success of foreign body removal by rigid or flexible bronchoscopy. After bronchoscopy rarely pneumothorax, airway rupture, subcutaneous emphysema, mediastinal emphysema, hemoptysis may develop. Procedures can be repeated if the patient’s complaints are going on. If a foreign body remains or is skipped, bronchiectasis, bronchial stenosis, permanent parenchyma loss may occur in the following years. Uncommonly, foreign body can not be removed by bronchoscopy and thoracotomy may be necessary.

Akut inhalasyon hasarı, inspirasyon sırasında solunum yollarına taşınan ısı, duman veya kimyasal irritanların solunum yollarına veya akciğer dokusuna verilen hasarı ifade eder. İşyerlerinde, evlerde, doğada veya askeriyede gerçekleşen yangınlar, patlamalar, kazalar akut inhalasyon hasarının temel nedenleridir. İnhalasyon hasarına bağlı olarak üst hava yollarında ve alt hava yollarında hava yolu tıkanması görülebilirken parankimal hasara bağlı olarak solunum yetmezliği görülmektedir. Ayrıca, karbonmonoksit, hidrojen siyanür gibi toksik gazlara bağlı olarak sistemik komplikasyonlar görülür. İnhalasyon hasarı olan hastaların hava yolunun açıklığını devamını sağlamak, oluşan sekresyon ve debrislerin temizliği, hangi hastaların hastanede tedavi edileceği, karbonmonoksit ve siyanür zehirlenmesinde özellikle hiperbarik oksijen tedavisi olmak üzere tedavi yaklaşımlarını bilmek önemlidir. Ayrıca, yoğun bakımda takip edilen hastalarda mod seçimi ve ayarlarını belirlemek ve ekstübasyon ve kriterlerini ve uzun dönem takiplerini yönetmek gerekir. Bu derlemede akut inhalasyon hasarında görülen klinik bulgular, tedavi yöntemleri tartışılmıştır.

Acute inhalation injury refers to damage to the respiratory tract or lung tissue caused by heat, smoke or chemical irritants carried to the respiratory tract during inspiration. Fires, explosions, accidents occurring at workplaces at homes at nature or at military are the main causes of acute inhalation damage. Airway obstruction can be seen in upper and lower airways due to inhalation damage, but respiratory insufficiency is seen due to parenchymal damage. In addition, there are systemic complications due to toxic gases such as carbon monoxide, hydrogen cyanide. It is important to know how to treat patients with inhalation injury, to maintain the airway clearance, to clean up secretions and debris, to treat patients in the hospital, to treat hyperbaric oxygen, especially in carbon monoxide and cyanide poisoning. It is also necessary to determine the mode selection and settings in intubated patients and to manage the extubation and discharge criterion and long-term follow-up. In this review, clinical findings and treatment methods of acute inhalation injury are discussed.

İnsanlarda beklenen ortalama yaşam süresinin artmasıyla birlikte kanser vakalarında da artışlar görülmektedir. Özellikle akciğer kanserinin görülme sıklığı ve mortalitesi dünya çapında artmaya devam etmektedir. Bu hastalarda sıklıkla akut ciddi semptomlar ve yaşamı tehdit eden durumlar ortaya çıkmakta ve acil tıbbi bakım gerekmektedir. Akciğer kanserinde acil servise başvuru ve mortalite diğer solit tümörlerden daha fazla görülmektedir. Bu acil durumlar kanserle direkt veya dolaylı olarak ya da tümörün tedavisi ile ortaya çıkar ve potansiyel olarak yaşamı tehdit eder. Tümörün bölgesel yayılımı ilişkili olarak vena kava süperior sendromu, perikardiyal tamponat, masif hemoptizi, massif plevral efüzyon ve akut hava yolu obstrüksiyonu görülmektedir. Hiperkalsemi, hiponatremi, uygunsuz ADH salınımı sendromu ve tümör lizis sendromu ise akciğer kanserinde ortaya çıkan metabolik acil durumlardır. Beyin metastazları, kemik metastazları ve spinal kord basısı uzak metastazlara bağlı olarak ortaya çıkmaktadır. Ayrıca, bu hastalarda kemoterapiye bağlı olarak febril nötropeni, hipersensitivite reaksiyonları ve anaflaksi, radyoterapiye bağlı olarak akut radyasyon pnömonitisi ve özefajit ortaya çıkmaktadır. Onkolojik aciller hayatı tehtit eder ve mortalitesi yüksektir. Mortalite ve morbiditeyi azaltmak için erken tanı ve tedavi büyük önem taşır. Çünkü tanı ve tedavide gecikmeler çoğu zaman ölümle sonuçlanabilmektedir.

With the increase of the expected average life span in humans, cancer patients have also increased. The incidence and mortality of lung cancer, specifically, continues to rise worldwide. Cancer patients frequently require emergency medical care due to acute unbearable symptoms and life-threatening conditions. Lung cancer is more common in emergency department admissions and mortality than other solitary tumors. These emergencies occur directly or indirectly related to the cancer or during its treatment process and are potentially life-threatening. There are vena cava superior syndrome, pericardial tamponade, massive hemoptysis, massive pleural effusion and acute airway obstruction in relation to regional spread of the tumor. Hypercalcemia, hyponatremia, inappropriate ADH release syndrome and tumor lysis syndrome are metabolic emergencies that occur in lung cancer. Brain metastases, bone metastases, and spinal cord compression are emergencies associated with distant metastases in lung cancer. In addition, these patients experience treatment-related febrile neutropenia, hypersensitivity reactions, anaphylaxis, acute radiation pneumonitis due to radiotherapy and esophagitis. Oncologic emergencies are life-threatening and mortal. Early diagnosis and treatment to decrease mortality and morbidity are crucially important since delay in diagnosis and treatment might result in death.

Akut Respiratuar Distres Sendromu (ARDS); kardiyojenik akciğer ödemi kaynaklı olmayan, diffüz-bilateral akciğer infiltrasyonları ve hipoksemi ile karakterize bir solunum yetmezliği tablosudur. Pek çok hastalık ve durum ARDS nedeni olabilir. Bu sendromda mortalite morbidite kadar yüksektir. Tedavisi; altta yatan neden iyileşene kadar, akciğer koruyucu ventilasyon teknikleri kullanarak mekanik ventilasyon uygulamasıdır. Genetik yatkınlık ve gen tedavisi, farmakoterapi seçenekleri ve ekstrakorporeal yaşam destek sistemlerinin ARDS tedavisindeki yeri halen araştırılmaktadır.

Acute Respiratory Distress Syndrome (ARDS) is a clinical situation of respiratory failure with diffuse, bilateral lung infiltrates and severe hypoxemia caused by non-cardiogenic pulmonary edema. Multifarious diseases and conditions can cause ARDS. Mortality rates are as high as its morbidity rates. Treatment of ARDS has been still supportive and includes mechanical ventilation using a lung protective strategy till the the underlying injury recovers. Genetic liability and gen therapy, pharmacotherapy and extracorporeal life support systems can be a choice of treatment and have been under investigation.

Anafilaksi, yaşamı tehdit eden sistemik bir aşırı duyarlılık reaksiyonudur. Tüm hekimlerin ve sağlık çalışanlarının özellikle de acil servis çalışanlarının anafilaksiyi tanımaları ve nasıl tedavi edilmesi gerektiğini bilmeleri hayat kurtarıcıdır. Ülkemizde erişkinlerde en sık anafilaksi nedeni ilaçlardır. Bunu sırasıyla arı zehiri, gıda, lateks ve egzersiz izlemektedir. Klinik tutulan organ sistemine göre değişmektedir. En çok etkilenen organlar sırasıyla cilt, kardiyovasküler sistem ve solunum sistemidir. Bulantı ve kusma da anafilaksi ile ilişkili olabilir. Anafilaksi tedavisinde en önemli ilaç Adrenalin’dir. Gecikmeden uygulanmalıdır.

Anaphylaxis is a life-threatening systemic hypersensitivity reaction. It is important that all health-care workers and especially those in emergency departments be aware of the signs and symptoms of anaphylaxis and manage the reaction appropriately. In our country anaphylactic reactions are most commonly caused by drugs, followed by bee venom, foods, latex and exercise. Clinical presentation depends on affected organ system. Skin, cardiovascular system and respiratory system are affected most commonly. Nausea and vomiting may also be present. Key medication in treatment of anaphylaxis is adrenaline and it should promptly be administered.

Oksijen, akut klinik durumlarda en sık kullanılan medikal tedavilerden birisidir. Bunun yanı sıra hipoksemik olmayan hastalara yüksek konsantrasyonlarda oksijen verilmesi gibi klinikte sıklıkla yanlış uygulanabilen bir tedavi yöntemidir. Oksijen tedavisi doğru endikasyonlar ve dozda uygulandığı zaman, yaşam kurtarıcı olabilmektedir. Tıpkı diğer ilaçlarda olduğu gibi uygunsuz dozlar ve tedavi başarısızlığının ise ciddi sonuçları mevcuttur. Bu derlemede oksijen tedavisinin endikasyonları, veriliş yöntemleri ve dozları özetlenmiştir.

Oxygen is one of the most commonly used drug in the treatment of acute clinical conditions. It is also one of the most frequently misused medications, such as the use of oxygen in high concentrations of non-hypoxemic patients. When oxygen treatment administered correct indication and dosage it may be life saving. Like any drug, inappropriate dose and failure to treatment can have serious consequences. In this review indications for treatment with oxygen, appropriate dosage and methods of delivery were summarized.

Yüksek akım oksijen sistemleri hipoksemik solunum yetersizliğinin tedavisinde günümüzde önem kazanmaktadır. En önemli özelliği yüksek akımda, yüksek oksijen fraksiyonunda ısıtılmış ve nemlendirilmiş havayı ölü boşluk ventilasyonu yaratmadan, komforlu ve non-invaziv olarak hastaya sağlamasıdır. Daha özel hasta gruplarında etkinliğini değerlendirmek için yeni araştırmalara ihtiyaç vardır.

High flow oxygen systems gain importance in the treatment of hypoxemic respiratory failure day after day. The most important characteristic is that the heated and humidified air with high flow and high oxygen fraction is able to comfortably and non-invasively given to the patient without creating dead space ventilation. New researches are needed to evaluate the efficacy in more specific patient groups.

Pozitif basınçlı ventilasyonun kullanılmaya başlanmasından sonra, bir maske aracılığıyla noninvaziv mekanik ventilasyon (NIMV) kullanımı oldukça artmıştır. NIMV, akut solunum yetmezliğinde çok önemli bir tedavi yöntemi olup, KOAH akut atak gibi bazı hastalıklarda invaziv mekanik ventilasyonu (İMV) önlediği, süresini kısalttığı ve İMV ile ilişkili riskler ve komplikasyonları azalttığı gösterilmiştir. Erken tanı, uygun maske ve ventilatör ayarlarının seçimi, ventilatör grafikleri ve kaçağı da içeren yakın monitörizasyon ve hasta-ventilatör asenkronizasyonunun tedavisi NIMV başarısında çok önemlidir.

After the institution of positive-pressure ventilation, the use of noninvasive mechanical ventilation (NIMV) through an interface substantially increased. Noninvasive ventilation (NIMV) is an important therapeutic method in acute ventilator failure and has been shown, in certain disease processes such as acute exacerbation of chronic obstructive pulmonary disease, to prevent and shorten the duration of invasive mechanical ventilation, reducing the risks and complications associated with it. Early diagnosis, choosing the proper interface and ventilation setting, assuring close monitoring including evaluation of ventilatory graphics and leaks and treatment of patient ventilator-asynchrony, are of primary importance for the success of NIMV.

19. yüzyılın ortalarından bu yana bronkoskopik girişimler tıp alanında her geçen gün artarak devam etmiştir. Bronkoskopinin acil kullanımı birçok durumda hayat kurtarıcı olabilmektedir. Acil bronkoskopik girişimlerin, öncelikle yabancı cisim aspirasyonları olmak üzere, zor entübasyondan pulmoner emboli tanısına kadar geniş bir endikasyon alanı bulunmaktadır.

Bronchoscopic interventions have been continued to increase gradually in medicine, since the mid-19th century. The emergency use of bronchoscopy can be life saving in many cases. Emergency bronchoscopic interventions have a wide range of indications, primarily foreign body aspirations, from difficult intubation to diagnosis of pulmonary embolism.

Göğüs tüpü, kapalı drenaj sistemi yardımı ile plevral kavitedeki sıvı ya da havanın tek yönlü boşaltılmasını sağlayan sitemdir. Standart ve basit gibi görünen bu uygulamada, bazı detaylara dikkat edilmemesi halinde hastaya fayda sağlamaktan çok zarar da verebilir. Bu nedenle göğüs tüpü uygulaması, göğüs cerrahları tarafından hastaya konforlu bir ortam yaratarak ve minimum travma ile uygulanmalıdır. Bu amaçla kullanılacak malzemeler önceden hazırlanmalı, işlem süresi minimalize edilmelidir. Tercihen iki kişi tarafından yapılması gereken bu uygulama sonrasında %3-8 arasında komplikasyon gelişebileceği akılda tutulmalıdır.

The chest tube is a site that provides unidirectional drainage of fluid or air in the pleural cavity with the aid of a closed drainage system. In this practice, which seems to be standard and simple, if some attention to detail is not paid to the patient, it can be very damaging to the patient. For this reason, chest tube application should be performed by thoracic surgeons with a minimum of trauma, crea-ting a comfortable environment for the patient. Materials to be used for this purpose should be pre-pared in advance and the duration of the process should be minimized. It should be kept in mind that 3-8% of complications may develop after this administration, which is preferably done by two people.

Ultrasonografi, yaygın kullanım alanı, düşük maliyet, yatak başı kullanım ve gerçek zamanlı görüntüleme imkanı olması, radrasyon maruziyetinin olmaması gibi avantajları nedeni ile son zamanlarda acil olguların değerlendirmesinde önem kazanmıştır. Son yıllarda ultrasonografinin yoğun bakım ve acil ünitelerindeki kullanımı ile ilgili pek çok çalışma yayınlanmış, bu sayede ultrasonografinin akut torasik hastalıkların tanısındaki yeri ve kullanımı daha iyi anlaşılmıştır. Bu derlemede ultrasonografinin acil torasik hastalıkların ayırıcı tanısında göğüs hastalıkları uzmanları tarafından kullanılabileceği durumların ve ultrasonografi bulgularının anlatılması amaçlanmıştır.

Ultrasonography has gained importance in the evaluation of emergency cases due to its advantages such as its widespread usage, low cost, bedside use and real time imaging ability, and lack of radiation exposure. In recent years, many studies have been published on the use of ultrasonography in intensive care and emergency departments, in which the role of ultrasonography in the diagnosis of acute thoracic diseases is better understood. In this review, it is aimed to explain ultrasonographic findings of emergency thoracic diseases which can be used by pulmonary physicians.

Bu makalenin amacı travma ve travma dışı toraks acillerinde bilgisayarlı tomografi (BT) kullanımına ait güncel bilgileri ve BT bulgularını tartışmaktır. Akciğer grafisi halen acil serviste ilk başvurulan görüntüleme yöntemi olsa da günümüzde çok kesitli BT sağladığı hızlı ve yüksek çözünürlüklü görüntüler ile acil servislerin vazgeçilmez görüntüleme yöntemlerinden biri olmuştur. Travma hastalarında BT hem göğüs duvarı hem de kardiyovaskuler ve parankimal yaralanmayı ayrıntılı olarak gösterip, akut kanama hakkında bilgi verir. BT travma dışı hastalıklarda da üçlü dışlama çekim tekniği sayesinde pulmoner, aorta ve koroner arterleri gösterebildiği gibi komşu akciğer parankimi hakkında da ayrıntılı bilgi sağlar. Klinik veriler ile BT’deki radyolojik bulgular birlikte değerlendirildiğinde acil serviste hastalara hızlı tanı ve tedavi olanağı sağlanır.

The aim of this article is to evaluate the up-to-date use of computed tomography (CT) on traumatic and nontraumatic thoracic emergencies and to discuss the findings of CT. Although the chest radiography is still used as the first referral imaging modality, multi-detector CT provides fast and high resolution images, thus became one of the indispensable imaging methods in emergency department. In traumatic patients, CT demonstrates not only thoracic wall but also cardiovascular and pulmonary parenchymal injuries and gives information about acute hemorrhage. In non-traumatic patients, triple-rule out CT angiography can show aorta, pulmonary and coronary arteries at the same scan and also gives detailed information about pulmonary parenchyma. Assessing the findings of the CT with clinical data provides rapid diagnosis and treatment to the patients in the emergency departments.