İnhale kortikosteroid kullanan kronik obstrüktif akciğer hastalıkları (KOAH) olgularında pnömoni iki kat daha fazla görülmektedir. Bu pnömonilerde, inhale kortikosteroidler (İKS) kullanmayan olgulara göre morbidite ve mortalitenin arttığını gösteren bir bulgu yoktur. Flutikazon içeren İKS’lerde dozdan bağımsız olarak pnömoni daha sık görülmektedir. Budesonide ile pnömoni ilişkisi daha zayıftır. Şu anda oral antiinflamatuarların ve astım olgularında kullanılan İKS’nin pnömoni riskini arttırdığını gösteren bir veri bulunmamaktadır. KOAH olgularında İKS kullanımının fayda zarar oranının hesaplanması için daha fazla veriye ihtiyaç duyulmaktadır.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) patients using inhaled corticosteroids are almost twice as likely to have pneumonia. These pneumonias do not appear to be more severe or confer a higher mortality than similar episodes in non-corticosteroid users. Drugs containing the fluticasone moiety show the strongest association with pneumonia irrespective of the dose used, while data for an association of pneumonia with budesonide is weaker. To date, no association has been established between pneumonia and inhaled corticosteroid use in asthmatics nor is the oral anti-inflammatory drug roflumilast associated with an excess of pneumonia. More data are needed to allow a proper estimate of the risk/benefit balance of inhaled corticosteroids in COPD.

Bakteriyel, viral ve fungal patojenlerin neden olduğu alt solunum yolu enfeksiyonları (ASYE) tüm dünyada erişkin ve çocuklarda morbidite ile mortalitenin başlıca nedenleri arasında yer almaktadır. ASYE etiyolojisinde sıklıkla influenza, parainfluenza, adenovirüs (AD) ve respiratuvar sinsisyal virüs (RSV) gibi viral etkenler sorumlu tutulmaktadır. Mevcut hızlı virüs tanı yöntemleri düşük duyarlılığa sahip olması nedeniyle sınırlı sayıda viral ajan saptanabilmektedir. Moleküler biyolojideki gelişmeler ve polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) başta olmak üzere, tanı yöntemlerinin artışı ile birlikte ASYE’lerinde izole edilen etken sayısı artmıştır. Ancak en hassas moleküler teknikler kullanılmasına rağmen, toplum kökenli ASYE’lerinin yaklaşık olarak yarısında etiyolojide yer alan mikrobiyolojik etken saptanamaz. Bu da, ek solunum yolu patojenlerinin olabileceğini düşündürebilir. 2001 yılından bu yana insan solunum sistemi klinik örneklerinin analizi suretiyle daha önce tanımlanmamış yeni virüsler tespit edilmiştir. Bunlardan bazıları; insan metapnömovirüsü (hMPV), ciddi akut respiratuvar sendrom-koronavirüs (SARS-CoV), koronavirüs-Hollanda (HCoV-NL63), koronavirüs-HongKong (HCoV-HKU1), boca virüs (HBoV), human polyomavirüs KI (KIV) ve WU (WUV), adenovirüs (AD) 14, influenza A virüsü H5N1ve H1N1, Hendra (HeV) ve Nipah (NiV) virüsleridir. Yeni viral ajanların saptanması onların patolojik potansiyellerinin belirlenmesi açısından önem taşımaktadır. Bu derlemenin amacı, son yıllarda izole edilmiş olan ASYE etkenlerinin gözden geçirilmesidir.

Lower respiratory tract infections (LRTI) caused by bacterial, viral and fungal pathogens are amongst the most common etiologies of adult and child morbidity and mortality. Viral agents such as influenza, parainfluenza, adenovirus (AD) and respiratory syncytial virus (RSV) are common causative agents in etiology of LRTI. Limited number of viral agents can be detected due to the low sensitivity of the existent rapid viral diagnostic techniques. Isolation of etiological agents in LRTI has increased due to the developments in molecular biology and diagnositic techniques especially polymerase chain reaction (PCR). However, despite the use of very sensitive molecular techniques, microbiological agent can’t be detected in nearly half of the community acquired LRTI. This might indicate the presence of additional lower respiratory tract pathogens. Analysis of human respiratory system clinical samples since 2001 has led to the detection of new viruses that had not been defined previously. Some of these are human metapneumovirus (hMPV), severe acute respiratory syndrome-coronavirus (SARS-CoV), coronavirus-holland (HCoV-NL63), coronavirus Hong Kong (HCoV-HKU1), bocavirus (HBoV), human polyomavirus KI (KIV) ve WU (WUV), adenovirüs (AD) 14, influenza A viruses H5N1ve H1N1, Hendra (HeV) and Nipah (NiV) viruses . Detection of new viral agents is important for determination of their pathological potentials. The aim of this review was to overview the etiological agents of LRTI isolated in the last few years.

Pnömokoklar; çocuklarda, yaşlılarda ve bağışıklığı baskılanmış erişkinlerde morbiditesi ve mortalitesi yüksek seyreden enfeksiyonlara neden olurlar. Bu enfeksiyonları önlemek amacıyla geliştirilen aşılar, polisakkarit ve konjuge pnömokok aşıları olmak üzere ikiye ayrılır. 23 serotipli polisakkarit aşının erişkin ve çocukları invaziv pnömokok hastalıklarından koruduğu, ancak 2 yaş altında etkili olmadığı ve kolonizasyonu engelleyemediği bilinmektedir. Konjuge aşılar ise, nontoksin proteinlerin polisakkarit antijenlere entegre edilmesiyle üretilir. İlk olarak heptavalan (7 değerlikli-PCV7) formda üretilmiş olup, daha sonra yerini çok serotip içeren PCV10, PCV13 gibi konjuge aşılarına bırakmıştır. Daha uzun süreli immünojenite, kolonizasyonu azaltma, bebeklerde ve yaşlı popülasyonda etkinlik gibi avantajları mevcuttur. Dünya’da ve ülkemizde rutin çocuk aşı programına girmiştir. Her iki aşının da sağlıklı erişkinlerde kullanımı önerilmemektedir.

Pneumococci are cause of infections with high level of morbidity and mortality rate in elderly, immuncompromised adults and children. Pneumococcal conjugated vaccines (PCV) and pneumococcal polysaccharide vaccines (PPSV) are two type vaccines. Polysaccharide vaccines contains 23 serotypes, protects adults and children from invasive pneumococcal disease, but this vaccine is not effective in infants under two age and unable to prevent colonization. Conjugated polysaccharide antigen vaccines produced via integration of non-toxin proteins to the pneumococcal polysaccarid antigens. The first heptavalent (7 valent PCV7 ) vaccine has been manufactured. Later, the PCV10, PCV13 and other conjugate vaccines which are containing more serotypes, has been replaced. More long-term immunogenicity, reducing colonization, effectivity in infants and the elderly population are advantages of conjugated vaccines. Therefore, they have been used for the routine immunization program world wide and in our country. Both of two vaccines are not recommended for use in healthy adults.

İnfluenza tipik olarak epidemik ve pandemik salgınlar şeklinde seyreden, oldukça bulaşıcı bir akut viral hastalıktır. İnfluenza komplikasyonları; bronşit, pnömoni, otitis media, transplant alıcılarında rejeksiyon, miyokardit, perikardit, miyozit, glomerülonefrit ve altta yatan astım, kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH), kronik böbrek yetmezliği gibi hastalıkların alevlenmesini içerir. Bu komplikasyonlar sağlıklı popülasyonda görülebilir. Kronik kalp, akciğer hastalıkları gibi bazı klinik durumlar influenzanın daha ağır seyretmesine ve komplikasyon riskinin artmasına zemin hazırlar. İnfluenza aşısına bağlı olduğu bildirilen hipersensitivite reaksiyonu, febril konvülziyon gibi yan etkiler ve aşının etkinliği ile ilgili yetersiz bilgiler riskli gruplarda dahi aşılanma oranlarının istenilen düzeye ulaşmasını engellemektedir. Bu derlemede, influenza aşısının özellikle riskli gruplardaki etkinliği ve yan etkileri güncel bilgiler ışığında gözden geçirilmiştir.

Influenza is an acute contagious viral disease which typically courses as epidemic and pandemic outbreaks. Complications of the disease are bronchitis, pneumonia, otitis media, rejection in recipients of transplantation, myocarditis, pericarditis, myositis, glomerulonephritis and exacerbation of underlying disease such as asthma, chronic obstructive lung disease, chronic renal failure. These complications can be seen in previously healthy population, but underlying clinical conditions like chronic heart, lung diseases may increases the risk of development of complications and worsen clinical course. Previously reported side effects of the influneza vaccine such as hypersensitivity reactions, febrile convulsion and inadequate knowledge of the clinicians about its efficacy prevent the targeted rates of vaccination. In this report, the efficacy, especially in risk groups and side effects of the influenza vaccine is reviewed in light of the current literature.

Pnömonin tedavisi öncelikle medikaldir. Etkenlere göre belirlenecek hedefe yönelik ya da geniş etkili ilaç rejimleri ve tedavi yaklaşımlarıyla hastaların büyük kısmı sorunsuz iyileşecektir. Ancak küçük bir grup hastada, pnömoni komplikasyonu olarak da tanımlanabilecek ve medikal tedaviyle ortadan kaldırılamayan bazı durumlar ortaya çıkabilir. Bu durumların tedavisinde medikal planlamaya ek olarak cerrahi işlemlerin yapılması gerekir. Cerrahinin içerik ve uygulamasında basitten karmaşığa doğru birçok yöntemi bulunmaktadır. Klinik durumlarına uygun yakınlıkta takip edilen ve cerrahiye ihtiyaç gösteren hastaların multidisipliner yaklaşımla doğru zamanda ve tercihle cerrahiye yönlendirilip, işlemlerinin etkin olarak yapılması tedavi sürecinin başarısı açısından çok önemlidir.

Pneumonia is primarily treated medically. Targetted or broad spectrum drug regimens according to the causative pathogens and other treatment approaches would treat most of the patients successfully. But in a small group of patients there may be clinical challanges where patients would not be cured by medical treatment. These situations may also be called as complications of pneumonia. These conditions require surgical intervention addition to medical treatment. Surgery has a broad spectrum of interventions from simple to complex in content and practice. Patients with pneumonia should be followed up closely according to the requirements and severity of their disease. Any patients needs surgery addition to the existing treatment should be evaluated by multidisciplinary teams and would be decided for the most effective choice with an appropriate timing which are very important for the treatment success.

Pnömoni, tüm dünya’da mortalite ve morbiditenin önde gelen nedenleri arasında yer alan bir enflamatuvar akciğer hastalığıdır. Son günlerde klinisyene pnömoninin teşhisinde, hastalık şiddetinin ve tedaviye cevabın değerlendirilmesinde yardımcı olabilecek gittikçe artan sayıda yeni biyobelirteç tanımlanmaktadır. Bu makalede, erişkin popülasyonda pnömoniler ve biyobelirteçler arasındaki ilişkinin saptanması amacıyla güncel yayınlar gözden geçirilmiştir.

Pneumonia which is one of the common cause of mortality and morbidity in whole world is an inflammatory lung disease. Recently, increasing number of novel biomarkers have been introduced which elevated in pneumonias, may help clinician in the diagnosis of pneumonia, assessment the severity of disease and response to treatment. In this manuscript, we evaluated current articles related to pneumonias in adult population and biomarkers.

Hastane kökenli pnömoni (HKP), ventilatör ilişkili pnömoni (VİP) ve sağlık bakımı ile ilişkili pnömoni (SBİP) antibiyotik tedavisi, destek tedavisi ve korunma ile ilgili gelişmelere rağmen önemli bir mortalite ve morbidite sebebidir. Bu grup hastada uygun antibiyotik tedavisi verilmesi prognozu anlamlı olarak iyileştirmektedir. Bununla birlikte bazı durumlarda, özellikle de mekanik ventilasyon altındaki hastalarda pnömoni tanısını koymak zor olabilmektedir. Tanıdaki bu güçlükler aşırı tedaviye,bunun sonucunda da süperenfeksiyonlara ve antibiyotik toksisitelerine yol açabilir. Başlangıç ampirik antibiyotik seçimi, çok ilaca dirençli (ÇİD) patojen riski, hastane veya mevcut kliniğin mikrobiyolojik verileri ve altta yatan hastalıklar göz önünde bulundurularak başlanmalıdır. ÇİD patojenler için, risk faktörüne sahip olgularda geniş spektrumlu kombine antibiyotikler tercih edilmelidir. Daha sonra elde edilen mikrobiyolojik kültür sonuçlarına göre tedavi spektrumu daraltılmalı veya düzenlenmelidir. Kritik hastalarda; önceki antibiyotik kullanımları, pnömoni başlangıç zamanı ve klinik mikrobiyolojik verilerindeki sıklığa bakılarak metisilin dirençli Staphylococcus aureus (MRSA), Pseudomonas aeruginosa, genişletilmiş spektrumlu beta-laktamaz üreten (ESBL) Gram (-) basiller (enterobakter ve asinetobakter türleri) ve Legionella göz önünde bulundurulmalıdır.

Hospital-acquired pneumonia (HAP), ventilator-associated pneumonia (VAP), and healthcare-associated pneumonia (HCAP) are important causes of morbidity and mortality in spite of enhanced antimicrobial therapy, supportive care and prevention. Appropriate antibiotic therapy significantly improves survival for patients with these groups. Although, establishing the diagnosis of pneumonia in such patients can be difficult, especially those on mechanical ventilation. The diffuculty in diagnosis may lead to overtreatment with its attendant risks of superinfection and antibiotic toxicity.Initial antimicrobial selection should be based upon risk factors for multidrug-resistant (MDR) pathogens, including recent antibiotic therapy, the resident flora in the hospital or intensive care unit (ICU), the presence of underlying diseases, and available culture data. For patients with risk factors for MDR pathogens, empiric broad püspectrum, combined therapy is recommended. Once the results of pretherapy cultures are available, therapy should be narrowed or organized. In critically ill patients, in those receiving antibiotics prior to the onset of pneumonia, and in institutions where these pathogens are frequent, coverage of methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA), Pseudomonas aeruginosa, and antibiotic-resistant gram-negative bacilli, such as Acinetobacter spp, and Legionella should be considered.

Toplumdan edinilmiş pnömonide (TEP) tedaviye yanıtsızlık, artmış morbidite ve mortalite ile ilişkilidir ve insidansı tam olarak bilinmemektedir. Hastaneye yatırılan TEP olgularının %15’inde ampirik antibiyotik tedavisine yanıtsızlık saptanmıştır. Tedaviye başladıktan 72 saat sonra klinik stabilitenin yokluğu ya da zamana bakmaksızın ventilatör desteği gerektiren akut solunum yetmezliği ve/veya septik şokun geliştiği klinik kötülüşmeye tedavi yanıtsızlığı denir. Ne zaman olduğu önemlidir, çünkü ilk 72 saatte gelişen erken tedavi yanıtsızlığı daha yüksek mortalite ile ilişkilidir. Tedaviye yanıtsızlık için başlıca risk faktörleri; pnömoninin başlangıç şiddeti, konakla ilişkili durumlar, etken patojenlerin özellikleri ve tedavi şeklidir. Riskli hastaların özellikle ilk günler yakın takibi büyük önem taşımaktadır. Rezolüsyonu gecikmiş pnömoni, klinik iyileşmeye rağmen radyolojik anormalliklerin beklenen sürede düzelmemesidir. Bu süre hastanın yaşına, ek hastalıklarına, hastalığın başlangıç şiddetine ve yol açan etkene göre değişebilir. Tedaviye yanıtsız ya da rezolüsyonu gecikmiş pnömonide çoğu zaman bilgisayarlı tomografi (BT) ve fiberoptik bronkoskopi (FOB) ve rehberliğinde biyopsi gibi ileri tetkiklere ihtiyaç duyulmaktadır. Göğüs hastalıkları konsültasyonlarının yaklaşık %15’i BT ve bronkoskopilerin %8’i düzelmeyen pnömoniler nedeniyledir. Tekrarlayan pnömoni, bir yıl içinde en az iki kez ya da yaşam boyu en az üç kez pnömoni geçirilmesi durumudur. Altta yatan nedene bağlı olarak, aynı veya farklı lokalizasyonlarda tekrar edebilir. Hazırlayıcı nedenin saptanması için toraks BT, bronkoskopi ve akciğer biyopsisi gibi ileri tanısal işlemler gerekebilir. Bu incelemeler altta yatan nedene göre, koruyucu ya da tedavi edici stratejiler geliştirilmesi açısından oldukça önemlidir.

Nonresolving community-acquired pneumonia (CAP) is associated with increased morbidity and mortality and its exact incidance is not known. Unresponsiveness to ampiric antibiotic treatment is detected in 15% of hospitalized CAP patients. The absence or delayed of clinical stability 72 hours after initiation of antibiotic treatment or an acute respiratory failure with requirement for ventilator support and/or presence of septic shock is called lack of responsiveness to treatment. Early treatment failure is important because the lack of responsiveness to treatment in the first 72 hours is associated with increased mortality. The risk factors for the treatment failure are severity of illness, host related factors, features of microorganisms causing pneumonia and type of treatment. Close monitoring is very important in the first days of risky patients. The term delayed resolution of pneumonia is used to refer the persistence of radiographic abnormalities beyond the expected time limit inspite of clinical improvement. This period may differ according to age, comorbidities, initial severity of disease and the main causing factor. Fiberoptic bronchoscopy, chest computed tomography (CT) and CT-guided fine needle aspiration cytology may be helpful in the evaluation of non-responding or delayed resolving pneumonia. Approximately 15% of inpatient pulmonary consultation and 8% of bronchoscopies are due to nonresolving pneumonia. Recurrent pneumonia can be defined as at least two episodes of pneumonia per year, or at least three episodes in lifetime. Pneumonia may be recurred at the same or different localization according to underlying reasons. Detection of predisposing factors requires further diagnostic procedures, such as chest CT, bronchoscopy and lung biopsy. It is very important to develop preventive and treatment strategies.

Aspirasyon pnömonisi, bakteriler tarafından kolonize olan orofarengeal sekresyonların inhalasyonu ile oluşan bir enfeksiyondur. Aspirasyon pnömonisi için predispozan durumlar; bilinç düzeyinde değişiklikler ve nörolojik bozukluktan kaynaklanan disfajidir. Anaerobik bakteriler, aspirasyon pnömonisinde en sık rastlanan patojenlerdir. Toplum kökenli aspirasyon pnömonisi tedavisinde klindamisin en sık kullanılan antibiyotiktir.

Aspiration pneumonia is an infectious process caused by the inhalation of oropharyngeal secretions that are colonized by pathologic bacteria. Conditions that predispose to aspiration pneumonia include reduced consciousness, dysphagia from neurologic deficits. Anaerobic bacteria are relatively frequent pathogens in aspiration pneumonia. For communityacquired cases of aspiration pneumonia, clindamycin is stil the agent most commonly used.

Ağır pnömoni, mortalitesi çok yüksek bir hastalıktır. Ağır pnömoni sırasında steroid kullanımı antienflamatuvar etki, adrenal yetmezlik ve pnömoni ile karışan steroide cevaplı hastalıklar nedeniyle düşünülebilir. Akut respiratuvar distres sendromu (ARDS) ve septik şok hastalarında steroid kullanımları daha eski çalışmalar şeklinde başlanmıştır. Septik şokta, yeterli sıvı ve vazopressör ile kontrol sağlanamıyorsa steroid kullanılması önerilmektedir. Ağır pnömonide steroid kullanımını inceleyen randomize kontrollü çalışmalarda farklı bildirimler mevcuttur, ancak metaanaliz sonuçları beş günü aşan sürelerle fizyolojik dozlarda steroid kullanılmasını desteklemektedir.

Severe pneumonia is a disease with high mortality. During severe pneumonia use of steroid can be considered because of anti-inflammatory effect , adrenal insufficiency and steroid responsive diseases involved with pneumonia. Studies related to use of steroids for patients with acute respiratory distress syndrome and septic shock are started earlier. For septic shock use of steroids is recommended when adequate fluid and vasopressor control can not be achieved. There are different results in randomized controlled studies in which use of steroids in severe pneumonia is examined, but the meta-analysis results support the use of streoids in physiologic doses for periods exceeding five days.

İmmünsüprese hastalarda fungal enfeksiyonlar önemli bir mortalite ve morbidite nedenidir. Fungal enfeksiyonlar, eskiye göre giderek daha sık görülmektedir. Son dekadda, yeni diyagnostik testler ve yeni antifungal ilaçlar (ekinokandinler, ikinci kuşak triazoller gibi) kullanılmaya başlamıştır. Bu derlemede, bu önemli hasta grubundaki fungal enfeksiyonlar kısaca özetlenmiştir.

Invasive fungal diseases are important causes of morbidity and mortality in immuncompromise patients. Fungal infections of the immunocompromised host are being seen with greater frequency than ever before. The introduction of new diagnostic tests and new antifungal agents (eg, echinocandins, second-generation triazoles) in the past decade. This review presents a brief discussion of the clinical and laboratory aspects of some fungal infections seen in this important group of patients.

Son yıllarda, metisilin dirençli Staphylococcus aureus’un daha virülan ve sıklıkla daha fazla toksin üreten yeni bir formu olan toplum kökenli metisilin dirençli Staphylococcus aureus, giderek artan oranda saptanmakta ve sağlık bakımı risk faktörü bulunmayan, genç sağlıklı bireylerde pnömoni etkeni olarak karşımıza çıkmaktadır. Özellikle toplum kökenli metisilin dirençli S. aureus’un neden olduğu nekrotizan pnömoniler oldukça morbit ve mortal bir klinik gidişe sahiptir. Günümüzde prevalansının her geçen gün artması ve önemli bir halk sağlığı sorunu haline gelmesi nedeniyle göğüs hastalıkları uzmanları toplum kökenli metisilin dirençli S. aureus pnömonisi için risk faktörlerini, tanı ve tedavi stratejilerini bilmeli aynı zamanda direnç gelişimi sebebiyle antibiyotik kullanımı konusunda dikkatli olmalıdırlar.

In recent years, community-acquired methicillin-resistant Staphylococcus aureus which is a more virulent and a more toxin-producing new form of methicillin-resistant Staphylococcus aureus is being detected increasingly and emerging as the cause of pneumonia in young healthy individuals without health care risk factors. Especially, necrotizing pneumonias due to community-acquired methicillin-resistant Staphylococcus aureus have quite morbid and mortal clinical course. Nowadays, because of the increasing prevalence and becoming a major public health problem chest physicians should know risk factors, diagnosis and treatment strategies for community-acquired methicillin-resistant Staphylococcus aureus pneumonia and also should be careful about the antibiotic usage due to the resistance development.

Ciddi akut solunum yetmezliği sendromu (SARS), Orta Doğu Solunum Sendromu (MERS) ve Hantavirüs pulmoner sendromu (HPS) özellikle akciğerleri etkileyerek yüksek oranda mortaliteye neden olan 3 viral enfeksiyondur. SARS ilk olarak 2002 yılında Çin’in Guangdong bölgesinde ortaya çıkan ve hızla dünyanın diğer bölgelerine yayılan yeni bir coronavirüs tipine bağlı gelişen bir hastalıktır. 2002-2004 yılları arasında yaklaşık 8000 kişiyi etkilemiş ve %9.6’lık bir vaka-ölüm oranı bildirilmiştir. Virüs, insandan insana damlacık enfeksiyonu yoluyla bulaşarak hızlı bir yayılım göstermiştir. Ancak kontrol önlemleriyle, 2004 yılından sonra yeni vaka bildirimi olmamıştır. MERS de SARS gibi farklı bir coronavirüs tipine bağlı olarak gelişen ve ilk kez 2012 Haziran ayında Suudi Arabistan’da ortaya çıkan bir hastalıktır. Pnömoni ve böbrek hasarına neden olarak, hızlı seyir ve yüksek mortalite oranı bildirilmiştir. Virüsün kaynağının develer olabileceği düşünülmektedir ve insandan insana bulaşma nadir olarak bildirilmiştir. HPS, kaynağı yabani kemirgenler olan bir hantavirüs tipinin neden olduğu yüksek mortalite oranına sahip bir hastalıktır. Virüsün inhalasyon yoluyla vücuda girmesi sonrası, mikrovasküler endotel hasarın meydana gelmesiyle nonkardiyojenik ödem ve şok tablosu ortaya çıkmaktadır.

Severe acute respiratory syndrome (SARS), Middle East respiratory syndrome and hantavirus pulmonary syndrome are 3 different viral infections that cause high mortality rate by affecting especially pulmonary system. SARS is a disease caused by a novel coronavirus that was first emerged in 2002 at Guandong region of China and rapidly spread to other part of the world. Between 2002 and 2004, it affected nearly 8000 people and a case-fatal rate of 9.6% was reported. Virus showed a rapid spread rate by transmission from human to human through droplet infection. However by the prevention measures no new case has been reported since 2004. Similar to SARS, MERS is a disease which is caused by a novel corona virus and first defined in Saudi Arabia in July, 2012. By causönerileing pneumonia and kidney injury rapid progression and high mortality rate was reported. It is thought that the origin of the virus is camels and human to human transmission was reported rarely. HPS is a disease with high mortality rate that was caused by a hantavirus type of rodent source. After entering of the virus to the body via inhalation route, noncardiogenic pulmonary edema and shock occurs by the development of microvascular endothelium injury.

Pnömoni, influenzanın en sık görülen ve mortaliteden sorumlu en önemli komplikasyonudur. İnfluenza salgınlarının yoğun yaşandığı dönemde rastlanan pnömoni olguları influenza virüsüne bağlı pnömoniler olabileceği gibi; sekonder bakteriyel ajanlara bağlı olarak da gelişebilir. Tedavi yaklaşımındaki farklılıklar nedeniyle viral bakteriyel pnömoni ayrımı önemlidir. Bunun yanında, influenzanın diğer solunumsal viral enfeksiyonlarla ayrımı ve influenza tanılı olguda pnömoni tanısının konulması da klinikte kolay olmayabilir. Bu derlemede, influenza sezonunda görülen pnömoniler güncel literatür eşliğinde gözden geçirilmiştir.

Pneumonia is the most important complication of influenza that is responsible for it’s mortality. Pneumonia cases that are encountered during the influenza outbreak seasons can be related directly to influenza viruses but they can also be due to secondary bacterial agents. Differential diagnosis of viral bacterial pneumonia from influenza pneumonia is important because of their different treatment regimens. However, it may not be easy to differentiate influenza from other respiratory viral infections and diagnose pneumonia in an influenza case in the clinic. In this article,pneumonia encountered during influenza season are reviewed in the light of the current literature.

Toplumda gelişen pnömonilerde tanı ve tedavi stratejilerinin belirlenmesinde ulusal ve yerel bilgilere ihtiyaç olduğu açıktır. Bilindiği üzere pnömonide tedaviye büyük oranda ampirik olarak başlanmakta ve bunun için önceden yapılmış çalışmaları dikkate alan tedavi algoritmalarına ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmada, daha önce yayımlanan “ulusal verilerle toplum kökenli pnömoniler” başlıklı derlememizin ardından, son 7 yıllık süre içerisinde yayımlanan toplam 27 adet tam metin makale gözden geçirilmiş ve ülkemizdeki durum özetlenmeye çalışılmıştır.

Local and national information are needed while determining diagnostic and trerapeutic strategies in community acquired pneumonia. As known, the treatment of pneumonia is mostly started empirically and for the decision of correct empirical antibio-therapy, treatment algorithms based on previously conducted studies are needed. In this study, we reviewed 27 full-text articles published from Turkey during the last 7 years following our previously published review article entitled “Community-acquired pneumonia based on the Turkish national data”, and summarized the situation in our country.