Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH), önemli bir morbidite ve mortalite nedeni olup maliyeti yüksek bir hastalıktır. Maliyet, hastalık ilerledikçe, alevlenme gelişimine ve hastaneye yatış ihtiyacına bağlı olarak artmaktadır. KOAH alevlenmelerini önlemek, KOAH tedavisinin temel hedeflerinden biridir. Alevlenme nedeniyle hastaneye yatan hastalar, yeniden hastaneye yatış ve mortalite açısından yüksek risk altındadır. İnhaler kortikosteroidler, uzun etkili bronkodilatörler, fosfodiesteraz inhibitörleri, pulmoner rehabilitasyon, uzun süreli antibiyotik kullanımı gibi çok sayıda tedavi seçeneğinin alevlenmeleri azalttığı gösterilmiştir. Bu yazıda sık atak fenotipi ve alevlenmelerde profilaktik antibiyotik kullanımı başta olmak üzere son yıllarda KOAH alevlenmesi konusundaki yenilikler özetlenmiştir.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) has important morbidity and mortality and it is a costly disease. The cost increases with the progression of the disease, development of exacerbation and requirement of hospitalization. Preventing COPD exacerbations is one of the main treatment goals of COPD. Hospitalized patients for exacerbations are at high risk for re-hospitalization and mortality. Many treatment options, such as inhaled corticosteroids, long acting bronchodilators, phosphodiesterase inhibitors and pulmonary rehabilitation, have been shown to reduce the frequency of COPD exacerbations. In this review, recent advancements, especially frequent exacerbation phenotype and prophylactic antibiotic use, on COPD exacerbations were summarized.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) tüm dünyada önemli bir kronik morbidite ve mortalite sebebidir. KOAH progresyonu heterojenite gösterdiği için bu hastalığın çok yönlü değerlendirilmesi KOAH yönetimine farklı bir yaklaşım sağlayacaktır. Hastalığın ağırlığının değerlendirilmesi için semptomların değerlendirilmesi, spirometri kullanılarak hava akımı kısıtlanmasının derecesinin belirlenmesi, alevlenme riskinin değerlendirilmesi ve komorbiditelerin belirlenmesi gereklidir. Bu derlemenin amacı, KOAH ağırlığının değerlendirilmesinde güncel bilgilerin gözden geçirilmesi ve özellikle birleşik KOAH değerlendirilmesinin vurgulanmasıdır.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a major cause of chronic morbidity and mortality throughout the world. As the progression of COPD is heterogenous, sophisticated evaluation of this disease will implement a different approach to management. Evaluation of symptoms, determination of airflow limitation with spirometry, considering exacerbation risk and comorbidities are needed for the assessment of disease severity. The purpose of this review is to provide up-to-date information on COPD severity assessment, especially emphasizing combined COPD assessment principles.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığını (KOAH) tanı ve evrelemesinde solunum fonksiyon testleri (SFT) ile akciğerdeki hava kısıtlanmasının gösterilmesi esastır. SFT ile hava kısıtlanmasının gösterilmesi, yaş, cinsiyet ve sigara içimi ile etkilenmektedir. KOAH tanısında hava kısıtlanmasını gösteren sabit bir değerinin kullanılmasının avantajları ve dezavantajları bulunmaktadır. KOAH takibinde hava kısıtlılığının ölçütü doğrudan morbidite ve mortalite üzerine etkilidir.

Determining of obstruction of airways using pulmonary function tests (SFT) is essential for the diagnosis and classification of chronic obstructive pulmonary disease (COPD). The airway obstruction is affected by age, gender and smoking status. The fix value to use airway obstruction has some advantages and disadvantages. The degree of airway obstruction is directly related to morbidity and mortality.

Kronik inflamatuvar bir hastalık olan astımda tedavinin temelini oluşturan inhale kortikosteroidlerin diğer bir kronik inflamatuvar akciğer hastalığı olan kronik obstrüktif akciğer hastalığında yeri tartışma konusudur. Alevlenme sayısında azalma ve hayat kalitesindeki kötüleşmeyi yavaşlatsa da yıllık zorlu ekspiratuar hacim 1. saniye azalmasına ve mortaliteye herhangi bir etkisi gösterilemediğinden mevcut tedavi rehberleri tarafından ağır ve çok ağır kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH)’nda kullanılması önerilmektedir. Bu derlememizde son yıllarda bu konu üzerine yapılmış olan çalışmaları gözden geçirdik ve klinik pratiğimize faydalı olması amacıyla KOAH’ta inhale kortikosteroidlerin yerini sunduk.

Inhaled corticosteroids are the basis of treatment in asthma which is a chronic inflammatory disease, however, their role in chronic obstructive pulmonary disease which is another chronic inflammatory lung disease is controversial. Although they cause reduction in the rate of exacerbations and slow the rate of decline in quality of life, they have no effect on annual decline in forced expiratory volume in 1 second and mortality, thus they are recommended in severe and very severe chronic obstructive pulmonary disease (COPD) by the current treatment guidelines. In this paper we reviewed the recent literature on this subject and presented the role of inhaled corticosteroids in COPD to ease our daily practice.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH), ilerleyici hava akımı kısıtlanmasıyla karakterli olduğundan, semptomatik tedavide kullanılan başlıca ilaçlar bronkodilatörlerdir. “Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease (GOLD)” evre II-IV KOAH hastalarının tedavisinde başlıca, uzun etkili bronkodilatörler kullanılmaktadır. Yapılan çalışmalar, uzun etkili β-agonistler olan salmeterol ve formoterol ile, uzun etkili muskarinik antagonist tiotropiumun solunum fonksiyonlarını düzelttiğini, semptom skorlarını azalttığını, egzersiz toleransını artırdığını ve dolayısıyla sağlıkla ilişkili yaşam kalitesini iyileştirdiğini göstermektedir. Salmeterol ve formoterolün bu etkiler yönünden birbirlerine üstünlüğü bulunmamakta, ancak formoterolün etkisi salmeterole göre daha kısa sürede ortaya çıkmaktadır. Yakında yapılan bir Cochrane analizinde ise, tiotropiumun uzun etkili beta agonistlere kıyasla, KOAH alevlenmelerini ve hastalığa bağlı hastaneye yatışı önlemede daha üstün olduğu bulunmuştur. Ancak, uzun etkili bronkodilatörlerin hiçbiri mortalite üzerine etkili değildir. Farklı sınıftan uzun etkili bronkodilatörlerin birlikte kullanımı, tek başına kullanılmalarına göre daha fazla bronkodilatör etki oluşturmaktadır. Bu nedenle KOAH’lı hastalara GOLD evre II’den itibaren bir uzun etkili bronkodilatör başlanması ve semptomlar arttıkça diğer sınıftan bir uzun etkili bronkodilatörün eklenmesi önerilmektedir. Kısa etkili bronkodilatör ilaçlar ise yalnızca kurtarıcı ilaç olarak kullanılmalıdır. Ağır-çok ağır KOAH’ı olan veya yılda iki ve daha fazla alevlenme geçiren hastalarda ise tedaviye inhaler kortikosteroidler eklenir. KOAH’ta yeni bronkodilatör moleküller de araştırılmakla birlikte, daha çok var olan bronkodilatör sınıfların geliştirilmesine çalışılmaktadır. Bazı Avrupa ülkeleri ve Amerika Birleşik Devletleri’nde 2009 yılı sonlarından bu yana kullanılan indacaterol, ultra uzun etkili bir β-agonist olup, etkisi 24 saat devam etmektedir. Hem yeni ultra uzun etkili β-agonistler hem de farklı uzun etkili muskarinik antagonistler üzerine çalışmalar sürmektedir. Ayrıca, uzun etkili β-agonist-muskarinik antagonist kombine preparatları ile, bunlara ilaveten inhaler kortikosteroid içeren kombinasyon preparatlarının geliştirilmesine yönelik çalışmalar sürmektedir. Ancak bu üç grup ilacın tek bir cihazda uygulanması anlamına gelen “üçlü tedavi”nin ek yarar sağlayacağına ilişkin kanıtlar henüz yeterli olmadığından, bu konuda öncelikle TORCH ve UPLIFT çalışmalarına benzer, uzun süreli çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is characterised by progressive airflow limitation, therefore bronchodilator therapy is the cornerstone of its symptomatic management. In patients with COPD from the Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease (GOLD) stages II to IV, long-acting bronchodilators are the mainstay of therapy. Long-acting β-agonists (LABAs) such as salmeterol and formoterol, and the long-acting muscarinic antagonist (LAMA) tiotropium, are shown to improve lung functions, reduce symptom scores, increase exercise tolerance and hence improve health-related quality of life. Neither salmeterol nor formoterol are superior to each other with regard to these effects, however formoterol has a shorter onset of action than salmeterol. In a recent Cochrane analysis, tiotropoium is found to be more effective than LABAs in preventing COPD exacerbations and disease-related hospitalizations. None of the long-acting bronchodilators, however, is effective in reducing mortality. Combining long-acting bronchodilators from different classes cause more effective bronchodilation than either class alone. Therefore, it is recommended that a long-acting bronchodilator should be given to patients with GOLD stage II or more severe COPD and a bronchodilator from a different class should be added as the symptoms progress. Short-acting bronchodilators should only be used as a rescue medication. Inhaler corticosteroids are added to treatment in severe-to-very severe COPD patients with two or more exacerbations in a year. Although novel bronchodilator molecules are being searched for the treatment of COPD, studies aiming to enhance existing bronchodilator drugs are far more extensive. Indacaterol, approved in U.S. and some European countries towards the end of 2009, is an ultra-LABA with a 24-hour duration of action. There are many studies focused on novel ultra-LABAs and LAMAs. Additionally, there are continuing studies on fixed combinations of a LABA and a LAMA as well as combinations involving inhaler corticosteroids in addition to those bronchodilators. However, since there are insufficient data showing an additional benefit of “triple therapy” which means a fixed combination of a LABA, a LAMA and an inhaled corticosteroid, long-term studies resembling TORCH and UPLIFT are needed to clarify this issue.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) progressif, tam reversibl olmayan hava akımı obstrüksiyonu ile karakterize, başta sigara olmak üzere bir çok zararlı gaz ve partiküllere karşı artmış inflamatuvar yanıt ile ilişkili bir hastalıktır. Başlıca tedavi yaklaşımı, antiinflamatuvar ilaçlarla inflamasyonu baskılamak ve bronkodilatörlerle hava akımı obstrüksiyonunu düzeltmektir. Son yıllarda çalışmalar inflamatuvar hücrelerin aktivasyonunu engelleyen selektif fosfodiesteraz-4 (FDE-4) inhibitörleri üzerine yoğunlaşmıştır. Bu ilaçların orta-ağır KOAH hastalarının semptomlarını, solunum fonksiyonlarını ve yaşam kalitesini düzelttiğini, akut atak sayısını azalttığını, bronşlardaki inflamasyonu baskıladığı gösterilmiştir. Bu derlemede çalışması süren ve sonlandırılan başlıca FDE-4 inhibitörleri ile ilgili bilgi verilmiş, özellikle yeni “The Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease (GOLD)” rehberinde ağır KOAH tedavisinde yer bulan selektif bir fosfodiesteraz inhibitörü olan roflumilast detaylı olarak tartışılmıştır.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a disease which is characterized by progressive and incomplete reversible airflow obstruction and associated with increased inflammatory response caused by mainly cigarette, noxious gases and particles. The main treatment approachs are to suppress the inflammation by anti-inflammatory drugs and to improve airflow obstruction by bronchodilators. In recent years, studies have concentrated on selective phosphodiesterase-4 (FDE-4) inhibitors which prevent the activation of inflammatory cells. Last studies showed that these drugs improve symptoms, pulmonary functions and quality of life, reduce the numbers of acute attacks, suppress bronchial inflammation in COPD. In this review, ongoing and finalized work on the main FDE-4 inhibitors have been informed,and especially selective FDE- 4 inhibitor, roflumilast (Daxas) ,which was included in treatment of severe COPD in “The Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease (GOLD)” guideline.

Son yıllarda, amfizemde bronkoskopik yöntemlerle akciğer hacmini küçültme tedavileri güncel hale gelmiştir. Bunlar endobronşiyal valfler (Zephyr, Spiration, Miyazawa), coil, termal buhar ablasyonu, biyolojik akciğer hacim küçültme ve hava yolu bypass tekniklerinden oluşmaktadır. Bunların arasında en çok tecrübe edilen endobronşiyal valflerdir. Güncel literatür ışığında bu tekniklerin endikasyonları, verileri ve güvenliği gözden geçirilmiş kendi olgu sunumlarımızla yazı zenginleştirilmiştir

In recent years, bronchoscopic lung volume reduction methods has been up to date in patients with emphysema. These are consist of endobronchial valves (Zephyr, Spiration, Miyazawa), coil, thermal vapor ablation, biological lung volume reduction and airway bypass techniques. Endobronchial valves were the most experienced one in these methods. Indications, data and security of these techniques was reviewed in the light of the current literature and enriched with our own case offerings.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) populasyonda erken ve yüksek bir mortalite, önemli bir morbidite sebebidir. Sigara KOAH etiyolojisinde en önemli risk faktörü olarak yerini korumaktadır, ancak hava kirliliği ve mesleki faktörler gibi potansiyel risk faktörleri de daha iyi tanımlanmaya başlanmıştır. KOAH prevalansı farklı popülasyon, ülke, bölge, yaş ve cinsiyete göre değişmektedir. Yakın gelecekteki en önemli perspektif KOAH’ın genel popülasyonda erken tanısı ile sigaraya erken başlama yaşının önlenmesi kombinasyonu olacaktır.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is responsible for early and high mortality, significant morbidity in the population. Smoking remains the main risk factor of COPD, but other potential risk factors are also becoming better defined, such as air pollution and occupational factors. COPD prevalence varies according to different population, country, region, age and sex. The most important perspective in the near future will be to prevent early onset of smoking in combination with early diagnosis of COPD in the general population.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) olan hastalarda bozuk/kalitesiz uyku ve uyku bozuklukları sıkça görülmektedir. Çalışmalar bu hastalarda değişen oranlarda uykuya başlama ve sürdürme zorluğu, insomni, gece uyanmaları, gündüz artmış uyku hali, obstrüktif uyku apne sendromu ve noktürnal oksijen desatürasyonu gibi uyku bozukluklarının saptandığını ortaya koymaktadır. Bir çalışmada KOAH hastalarında %78’e varan oranlarda gece semptomlarının görüldüğü bildirilmiştir. Bu derlemede, klinik uygulamada sıklıkla gözden kaçırılan bir konu olan “KOAH hastasında uyku sorunları” güncel bilgiler ışığında gözden geçirilmiş ve tedavi önerileri kaleme alınmıştır.

Patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) usually have poor sleep quality and sleep disturbances. Studies indicate that these patients experience a range of sleep disturbances including disorders of initiating and maintaining sleep, insomnia, nocturnal awakening, excessive daytime sleepiness, obstructive sleep apnea and nocturnal oxygen desaturation. In a study, up to 78% of patients with COPD are reported to have night time symptoms. In this paper, the topic “sleep disturbances in COPD patients” that are frequently missed in clinical practice are reviewed and therapeutic implications are summarized under the light of current literature.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) stabil ve atak sırasında inflamasyon ile karekterize olup, akciğer ve sistemik inflamasyon ile ilişkilidir. Bununla birlikte KOAH renal ve hormonal anormallikler, malnutrisyon, kas zayıflığı, osteporoz ve anemi gibi belirgin sistemik görünümler ile ilşkili bir hastalıktır. KOAH’da görülen ek hastalıklar morbidite, hastaneye yatış oranı, maliyet ve mortaliteyi artıran faktörlerdir. KOAH’da inflamasyon tedavisi aynı zamanda sistemik inflamasyonu ve ilişkili ek hastalıklarıda tedavi edebilir. İnflamasyonun patojenik mekanizmasının anlaşılması hastalığın kontrol edilmesi ve tedavisinde kullanılabilecek farklı tedavi edici ajanların kullanılmasında yeni ipuçları sağlayabilecektir.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a disease characterized by inflammation both in its stable phase and during exacerbations, and associated with pulmonary and systemic inflammation. It is now well known that COPD is associated with significant systemic abnormalities, such as renal and hormonal abnormalities, malnutrition, muscle wasting, osteoporosis, and anemia. Comorbid diseases potentiate the morbidity of COPD, leading to increased hospitalisations, mortality and healthcare costs. Treatment of COPD inflammation may concomitantly treat systemic inflammation and associated comorbidities. The understanding of the pathogenic mechanisms, which stay at the base of inflammation and of the possible interrelations shown, represents a theoretical interest and also a pratical one, concerning the targets of different therapeutic agents which could be used in the management and in the control of the disease.

Kronik obstruktif akciğer hastalığı (KOAH) dünya genelinde mortalite ve morbiditeye yol açan majör sağlık problemlerinden biridir. KOAH genelde sigara içimine bağlı olarak ortaya çıkan hava yollarında anormal inflamasyon ve akciğer fonksiyonlarında progresif azalma ile karakterizedir. Sigara bırakma KOAH’tan korunmada ve tanı almış olanlarda progresyon hızını azaltmada en etkin yöntemdir. Ayrıca sigara bırakmanın KOAH hastalarında akciğer fonksiyon azalma hızını sigara içmeyenlerle eşdeğer seviyeye indirdiği, tüm ulusal ve uluslararası tedavi protokollerinde köşe taşı olduğu kanıtlanmıştır. Türkiye’de yapılan çalışmalara göre, sigara içmeme, alevlenmeyi önlemek amacıyla en sık önerilen (%88.3) ve uygulanan (%67.9) ilaç-dışı koruyucu yaklaşımdır. Hastaların çoğunluğu KOAH’ın kronik bir hastalık olduğunun (%63.4), sürekli tedavi gerektirdiğinin (%79.7) ve temel nedenin sigara içme olduğunun (%63.5) bilincindedir. Tüm sağlık çalışanlarının, sigarayı bırakmak isteyen içicilerin motivasyon seviyelerine odaklanmaları önerilmektedir. Ancak kendi kendine bırakma ve yalnızca bilgi vererek bıraktırma eğitimleri bu açıdan yetersizdir ve genellikle hastanın kendi kendine başarabilme yetisini gösterir motivasyonel dialoglar ve ucu açık sorular içermemektedir. Optimal bir sigara bıraktırma merkezinin sahip olması gereken şartlar şunlardır; tüm içicilerin ulaşabileceği erken müdahale imkanı, sigarayla ilgili durumunu güvenle açıklamaya teşvik, kombine psikososyal ve farmakolojik destek, spirometre ile karşılaştırma, hastaların sağlık inançlarına ve motivasyonlarına uygun sağlık hedefi mesajları, yeni bırakanlara ve mücadele edenlere destek, hizmet verenlerin başarısını gösteren düzenli değerlendirmelerin sağlanması.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a major health problem causing morbidity and mortality worldwide. Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is characterized by progressive lung function decline and an abnormal inflammatory response in the airways, mainly caused by cigarette smoke. Smoking cessation is the most effective means of preventing COPD and reducing the rate of progression in those with this diagnosis. Indeed, it has long been established that smoking cessation reduces the rate of decline in lung function in individuals with COPD to that of a non-smoker, and it forms the cornerstone of management in all major national and international guidelines. Studies done in Turkey shows that quitting smoking was the most commonly recommended (88.3%) and implemented (67.9%) non-drug protective approach aimed at decreasing the frequency of exacerbations. Majority of the patients were aware of COPD as a chronic disease (63.4%), requiring ongoing treatment (79.7%), mainly caused by smoking (63.5%). It’s recommended that health professionals should focus on the motivational level among smokers wishing to quit. In addition, the majority of the self-management education and support for stopping smoking was given through information, generally not with motivational dialogue and open-ended questions that focus on a patient’s abilities to self-manage their situation. An optimal smoking cessation services should include: a universal early intervention to reach all smokers; encouragement to report smoking status honestly; combined psychosocial and pharmacological support; confrontation with spirometry; targeted health messaging, segmented by patient health beliefs and motivations; support for struggling and recent quitters; regular appraisal and monitoring of staff delivering services.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) tüm dünyada yüksek morbidite ve mortaliteye sahip önemli bir halk sağlığı problemidir. Sigara içilmesi KOAH’da belirlenmiş olan temel bir risk faktörü olmakla birlikte, son yıllarda yapılan epidemiyolojik çalışmalar hiç sigara içmeyenlerdeki KOAH yükünün önceden bilinenin aksine çok daha fazla olduğunu ortaya koymuştur. Genetik yatkınlığı olan kişilerde sigara dışında mesleki maruziyet, biyomas dumanı gibi çevresel faktörlerle karşılaşma KOAH gelişimine yol açabilir. Çocukluk döneminde geçirilen infeksiyonlar, tüberküloz, kronik astım, iç ve dış ortam hava kirliliği, düşük sosyoekonomik durum da sigara içmeyen KOAH’lı olgularda risk faktörü açısından önemli olabilirler. Bugüne kadar sigara içmeyenlerdeki KOAH fenotipi veya bu hastaları sigara içici KOAH’lılarla karşılaştıran çok az sayıda çalışma vardır. KOAH’ın yönetimi konusundaki güncel bilgilerimiz de önceden veya halen sigara içen KOAH’lı hastalardan elde edilen verilere dayanmaktadır. Bu nedenle mevcut verilerin sigara içmeyen olgulara tam olarak uygun olup olmadığını bilinmemektedir. Bu nedenle, sigara içmeyen KOAH’lı populasyondaki alışılmışın dışında olan yeni risk faktörlerinin anlaşılması ve bu konuda farkındalığın arttırılması, bu grup hastalardaki hastalık yönetimiyle ilgili soruların yanıtına yönelik gelecek çalışmaların planlanmasına ihtiyaç vardır.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is one of the most important public health problem causing high morbidity and mortality worldwide. Although cigarette smoking is the main established risk factor in COPD, the current epidemiological studies revealed that the burden of COPD in never smokers is much higher in contrast to previously believed. The interaction between genetic predisposition and exposure to environmental factors other than smoking such as exposures to occupational agents, biomass smoke may lead to the development of COPD. Respiratory infections in childhood, pulmonary tuberculosis, chronic asthma, indoor and outdoor air pollution, poor socioeconomic status may also be important in never smoking COPD population. To date, very few data is available about non-smoking phenotype of COPD or comparing with the smoking phenotype. Our current knowledge on the management of COPD is mainly based on former or current smoking COPD patients. So it is not known whether the available data could be implemented to nonsmoking subjects precisely or not. Therefore, increased awareness and understanding of the novel risk factors in nonsmoking COPD population and future studies addressing the answers of the questions regarding the management of this specific population are needed.

Kronik obstruktif akciğer hastalığı (KOAH) akut alevlenme önemli bir mortalite ve morbidite nedenidir. KOAH’ın tedavisinde en önemli hedef atakları önlemek ve erken tedavi etmektir. Bu nedenle yıllık influenza aşısı ve pnömokok aşısı birçok KOAH rehberinde önerilmiştir. KOAH’lı hastalarda influenza aşısının influenza ilişkili akut solunum yolu hastalık epizotlarını azalttığı ve bunlarla ilişkili sürvide etkili olduğu gösterilmiştir. KOAH’lı hastalarda polisakkarit pnömokok aşısının etkinliğinin değerlendirildiği randomize klinik çalışmalarda mortalite, hastaneye yatışlar ve pnömoni üzerine etkisi gösterilememiştir. Günümüzdeki çalışmalar protein konjuge aşıların polisakkarit aşılara göre KOAH’lı hastalarda antikor üretimi ve immünitesinin daha üstün olduğunu göstermektedir.

Exacerbations of chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a leading cause of morbidity and mortality. Prevention and early treatment of exacerbations are believed to be an important target in the management of COPD. Annual vaccination against influenza and pneumococcal vaccine are therefore recommended in most COPD guidelines. The influenza vaccination was associated with significant fewer episodes and influenza-related acute respiratory illness and survival analysis in patients with COPD. Randomised controlled trials assesing the effect of polysaccaride pneumococcal vaccination in patients with COPD failed to show a significant reduction in mortality, hospitalization or pnemonia in the intention-to-treat population. Recent studies suggest proteinconjugate vaccine may augment the immunogenicity of polysaccaride antigens with respect to enhanced antibody production in patients with COPD.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) kalıcı hava akımı kısıtlamasıyla karakterize, önlenebilir ve tedavi edilebilir bir hastalıktır. Genellikle progresif seyreden hastalığın şiddetini alevlenmeler ve komorbiditeler arttırabilmektedir. 2030 yılında erken ölümler ve sakatlık nedeni ile kaybedilen yıllar olarak tanımlanan “Disability Adjusted Life Years (DALY)” sıralamasında yedinci sıraya, ölüm nedenleri arasında da dördüncü sıraya yükseleceği öngörülen KOAH’ın oldukça önemli olan ekonomik ve sosyal yükü vardır. Sistemik bir hastalık olarak kabul edilen KOAH’ta egzersiz kapasitesi, yaşam kalitesi ve günlük aktivitelere katılım azalmaktadır. Ventilasyon ve gaz değişim bozuklukları, kardiyak yetersizlik, periferik ve solunum kaslarının disfonksiyonu veya bunların kombinasyonları ile oluşan patofizyolojik değişiklikler sonucu dispne ve egzersiz kapasitesinde azalma gelişmektedir. Pulmoner rehabilitasyon KOAH’lı hastaların yönetiminde, olguların bireysel tedavilerine eklenen önemli bir yaklaşım haline gelmiştir. GOLD 2011’de nefes darlığı olan her hastanın pulmoner rehabilitasyondan yarar gördüğü belirtilmiş ve Modified British Medical Research Council skoru birden büyük olan KOAH’lı hastalara uygulanması önerilmektedir. Pulmoner rehabilitasyon KOAH’lı olguların bireysel tedavisine entegre edilebilen, kanıta dayalı, multidisipliner, kapsamlı bir yaklaşımdır. Pulmoner rehabilitasyonun başlıca hedefleri arasında semptomları azaltmak, günlük yaşamda fiziksel aktivitelerin ve duygusal katılımın artırılması, yaşam kalitesini artırmak ve sağlık harcamalarını azaltmak yer almaktadır. Stabil KOAH’lı olgularda hastanede yatarken, ayaktan hastanede uygulanan ve ev bazlı rehabilitasyon programlarının yararı gösterilmiştir. Son yapılan çalışmalarda akut alevlenme döneminde veya alevlenme sonrası erken dönemde uygulanan rehabilitasyon programlarının güvenilir ve etkili olduğu saptanmıştır. Hastaneye başvuru sayısında, hastanedeki yatış gününde azalma sağladığı, alevlenme döneminde hastaların daha çabuk mobilizasyonlarının sağlandığı görülmüştür. Bu makalede yeni literatürler eşliğinde pulmoner rehabilitasyon için hasta seçimi, hasta değerlendirilmesi, eğitim; rehabilitasyon programının, uygun zaman ve yerin belirlenmesi konularına değinilecektir.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is characterized with persistent airflow limitation. COPD is a common preventable, treatable and usually progressive disease. Exacerbations and comorbidities are contributed to disease severity in individual patients. COPD will be the fourth leading cause of death and the seventh leading cause of Disability-Adjusted Life Years lost worldwide in 2030. Therefore COPD is associated with significant economic and social burden. Exercise capacity, participation in daily life and quality of life decrease in these patients. Exercise intolerance and dyspnea are occured by ventilation and gas exchange abnormalities, cardiac insufficiency, peripheral and respiratory muscle dysfunction or combinations of these pathophysiological changes. Pulmonary rehabilitation has become a cornerstone in the management of patients with COPD. GOLD 2011 suggests pulmonary rehabilitation in patients with breathlessness whom Modified British Medical Research Council score is bigger than one. Pulmonary rehabilitation is an evidence-based, multidisciplinary, comprehensive intervention that can be integrated into the management of individuals with COPD. The principal goals of pulmonary rehabilitation are to reduce symptoms, increase physical activities and emotional participation in daily life, improve quality of life and reduce healthcare resource utilization. Benefits have been reported from pulmonary rehabilitation programs conducted inpatient, outpatient and home settings in stable COPD patients. The last studies have demonstrated that pulmonary rehabilitation is safe and effective during or immediately following acute exacerbations of COPD. It reduces the number of hospitalizations and days in the hospital, improves recovery after hospitalization for exacerbation. This article will discuss component of pulmonary rehabilitation with new literatures used to select and assessment of patients, define to rehabilitation program, education, determine the appropriate timing and place.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) primer olarak hastaneye en sık başvuru nedenlerinden birisi olup, cerrahi hastalarında da yaygın bir ek hastalık olarak görülmektedir. KOAH ve periopratif değerlendirmelerle ilgili son yıllarda yapılan çalışmalarda sigaranın bıraktırılmasının yanında kortikosteroidlerin, antibiyotiklerin, anestetik maddelerin ve non-invaziv mekanik ventilatörlerin kullanımı konuları ilgi odağı olmaktadır. Günümüz perioperatif değerlendirme ve yoğun bakım anlayışı trakeal entübasyondan mümkün olduğunca kaçınma, bölgesel anestezi tekniklerinin kullanılması ve invaziv mekanik ventilasyondan hastanın en kısa sürede ayrılması prensiplerine dayanmaktadır. Son yıllarda non-invaziv mekanik ventilasyon, KOAH akut alevlenmelerindeki hastaların stabil hale getirilmesi ve re-entübasyona neden olabilecek postoperatif akciğer komplikasyonlarının tedavisinde oldukça yararlıdır.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a common cause of primary hospital admission and also a common coexisting disease among surgical patients. Recent studies focused on smoking cessation, the use of corticosteroids, antibiotics, regional anesthesia techniques and non-invasive mechanical ventilation in the perioperative management of the COPD patient. Perioperative management and modern intensive care concepts are based on avoidance of tracheal intubation if possible, use of regional anesthesia techniques, and the early weaning from invasive mechanical ventilation. Non-invasive mechanical ventilation has become more and more utilized in recent years to stabilize patients with acute exacerbations of COPD and to treat postoperative pulmonary complications in order to avoid reintubation.

Tanı konulduktan sonra kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH); kanıta dayalı rehberler eşliğinde fonksiyonel olarak sınıflanır ve evreye göre tedavi edilir. Ancak KOAH hastaları, standart evrelerden bağımsız olarak, ölüme yakın dönemde, bir “son dönem” süreci yaşarlar. Tanım olarak fonksiyonel sınıflamadaki “çok ağır KOAH” ile karıştırılmaması gereken bu dönemde hasta; yalnızca KOAH sorunları değil günlük yaşantısını kısıtlayan pek çok engelle baş etmek zorundadır. Hasta ve yakınları için oldukça tüketici olan bu süreçte yaşam kalitesinin yükseltilmesine yönelik yaklaşımlar giderek artan ilgi konusu olmuştur. Ancak henüz son dönem KOAH hastalarının tedavisi için oluşturulmuş rehberler yoktur. Bu yazıda, “KOAH’ta son dönem” tanım ve tedavi yaklaşımları güncel literatür bilgileri eşliğinde irdelenmiştir.

When diagnosed as chronic obstructive pulmonary disease (COPD); patients are classified functionally and a stage-based treatment is ordered according to the evidence based gudelines. However, patients with COPD, live a near-death period, called “end stage copd” regardless of definition of standard stages. Patients have to deal with not only the problems of COPD but also many obstacles that restrict daily life during this period, which is not to be confused with the term “very severe COPD”. Improving quality of life of patients and their relatives during this consuming period has been a growing topic of interest. There is no established guidelines for patients with end-stage COPD, yet. In this paper, the reader will find the definition and treatment approaches of “end-stage COPD” through the current literature.

Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH), kronik hava yolu obstrüksiyonu ve inflamasyonu ile karakterize, ilerlediğinde önemli solunum kas disfonksiyonu yapan ilerleyici bir hastalıktır. Özellikle akut ataklar sırasında gaz değişiminde önemli sorunlar olur. KOAH akut atak hastalarının destek tedavilerinde noninvaziv ventilasyon (NIV) anahtar rolü oynar. Günümüzde NIV, akut atak hastalarının klinik yaklaşımında rutin olarak kullanılmaktadır. NIV kullanımı hem güvenli, hem de çok etkilidir, üstelik çok az bir eğitim ile bile kolayca uygulanabilir. İnvaziv ventilasyon ile karşılaştırılınca hasta mortalitesi belirgin daha düşüktür. Hafif solunum asidozu (pH < 7.35) olan KOAH akut atak hastalarında NIV öncelikle uygulanmalıdır. BiPAP modu en çok tercih edilen moddur ve bu modda IPAP ve EPAP basınç ayarları yapılır. Bu mod aynı zamanda PSV + PEEP modu olarak da bilinir. Akut, dekompanse KOAH hastalarında uygulandığında hem entübasyon hızını, hem de endotrakeal tüpe bağlı olabilecek komplikasyonları azaltır. İnvaziv ventilasyona başlama kararında hastanın fonksiyonel durumu ve alttaki hastalıklarının şiddeti çok önemlidir. KOAH akut atak hastalarında invaziv ventilasyon için temel endikasyon, NIV desteği uygulanamayan veya başarısız olmuş hastada şiddetli hipoksemi varlığı veya solunum asidozudur. İnvaziv ventilasyon ile yoğun bakım mortalitesi yaklaşık %20’dir ve bu hastaların ventilatörden ayrılması da zordur.

Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a slowly progressive respiratory disorder characterized by inflammatory and irreversible airway obstruction, associated with muscle deterioration and dysfunction in the advanced stage. COPD has many complex effects on gas exchange, which affect patients acutely during exacerbations. Noninvasive ventilation (NIV) has a key role in the supportive treatment of patients presenting with an acute exacerbation of COPD. Nowadays NIV is a routine clinical approach in these acutely ill patients. NIV has proven to be safe and extremely effective, and is easy to use with minimal training. Mortality is decreased when compared to invasive ventilation. NIV should be used when respiratory distress exists with mild respiratory acidosis (i.e. pH < 7.35). Bi-level ventilation, in which the level of inspiratory pressure (IPAP) and expiratory pressure (EPAP) are set independently, is the preferred mode. This mode is also known as pressure support ventilation and PEEP. When used in acutely decompensated COPD patients, it consistently decreases the intubation rate and the complications associated with the use of artificial airways. The decision to institute invasive ventilation should consider the patient’s prior functional status, and severity of the current and underlying illness. The primary indications for invasive ventilation at exacerbation of COPD are severe hypoxia and academia in a patient unsuitable or failing NIV. Mortality following invasive ventilation is about %20, and weaning from the ventilator can be challenging.