Ülkemizde uyku tıbbı son 30 yıl içinde gelişmeye başlamış ve oldukça hızlı yol almıştır. İlk uyku laboratuvarı 1986-87 yıllarında Cerrahpaşa Tıp Fakültesi ve Gülhane Askeri Tıp Akademisi bünyesinde kurulmuş, takip eden yıllarda tüm Türkiye’de yaygınlaşmıştır. Uyku laboratuvarlarındaki bu artışa paralel olarak bu alanda üretilen yayınlar da katlanarak artış göstermiştir. Bu çalışmada uykuda solunum bozuklukları konusunda ülkemizde yapılan yayınlar gözden geçirilmiş ve bazı istatistiki saptamalarda bulunulmaya çalışılmıştır.

In Turkey, sleep medicine began to develop in the last 30 years and has an extremely fast way. The first sleep laboratories were established at Cerahpaşa Faculty of Medicine and Gülhane Military Medical Academy at 1986-87 years and in subsequent years has spread all over Turkey. In parallel to this increase in sleep laboratories, studies published in this area has increased exponentially. In this study, we reviewed manuscripsts, related to the sleep disordered breathing, published from Turkey and tried to do some statistical determinations.

Tıpta, hastalıkların sınıflaması büyük önem taşır. İdeal sınıflama sisteminde patofizyoloji ağırlıklı olmalıdır. Yeni sınıflamada (ICSD-3), ana hatları ile bir önceki sınıflamaya (ICSD-2) paralel kalınmıştır. Ancak uykuda solunum bozukluklarının içeriğinde çok sayıda değişiklik mevcuttur. Bu derlemede, ICDS-3’te uykuda solunum bozukluklarındaki değişiklikleri özetledik.

Classification of disorders plays several key roles in the medicine. Ideally, classification systems are based largely on pathophysiology. The general structure of the current edition (ICSD-3) closely parallels that of the second edition (ICSD-2). There are a number of significant content changes in sleep disorders breathing. We summarized changes of sleep breathing disorders in ICSD-3 in this review.

Son yıllarda obstrüktif uyku apne sendromunun (OUAS) tanısında portable monitör (PM) cihazlarının kullanımına giderek artan bir ilgi duyulmaktadır. Bu cihazların, nispeten yaygın olan hastalığın teşhisinde uzun yıllardır altın standart olarak kabul edilen daha karmaşık ve rahatsız edici bir tanı yöntemi olan polisomnografiye (PSG) alternatif bir kullanım potansiyeli mevcuttur. Amerika Birleşik Devletleri’nde Medicare ve Medicaid Servislerinin, 2008 yılında OUAS tanısında kullanılmak üzere onaylanmasının ardından, bu cihazların programı ve geçerliliği hakkında geniş tartışmalar olmuştur. Hasta gruplarında nasıl kullanılması gerektiği ile ilgili çok az bilgi mevcuttur. Portable monitör avantajları; hastanın evinde veya bir hastane odasında ve düşük maliyetlerle gerçekleştirilebilir, tam PSG sistemlerine göre daha az maliyetlidir ve bir teknisyen gerekli değildir. Bununla birlikte bir dezavantajı, PSG’ye göre daha sayıda fizyolojik değişkenin ölçülmesi, sonuçların yanlış yorumlanmasına yol açabilir. Bu derlemede; obstrüktif uyku apnesi tanısında PM uygulaması, mevcut ilerlemeler, sınırlamalar ve bu cihazların uygulamaları değerlendirilmiştir.

Recent years have seen a growing interest in the use of portable monitoring devices for the diagnosis of obstructive sleep apnea syndrome. These have the potential to be used in lieu of the more complicated and uncomfortable alternative, polysomnography, which has long been considered to be the gold standard for the diagnosis of this relatively prevalent condition. Following their approval in 2008 by the Center of Medicare and Medicaid Services, the federal agency which administers Medicare and Medicaid in the United States, there has been extensive discussion about the utility and validity of these devices for use in the diagnosis of obstructive sleep apnea syndrome. Advantages of PM include its convenience; it can be performed in the patient’s home or in a hospital room and its lower costs; PM devices are less costly than complete polysomnography systems and the attendance of a technologist is not required. However, a disadvantage is that fewer physiologic variables are measured during PM than PSG, which can lead to misinterpretation of the results. In the present review, we evaluated the use of PM for Obstructive sleep apnea diagnosis and the current progress, limitations and applications of these devices.

Obstrüktif uyku apnesi sendromu (OUAS); sıklıkla koroner arter hastalığı, kalp yetersizligi, sol/sağ ventrikül disfonksiyonu, aritmiler, inme, sistemik ve pulmoner hipertansiyon gibi kardiyovasküler komplikasyonlara yol açmaktadır. Bu komplikasyonlar, OUAS’ın morbidite ve mortalitesini arttırmaktadır. Kardiyovasküler komplikasyonlar, olasılıkla bu sendromda gelişen hemodinamik ve nörohormonal değişiklikler, aralıklı hipoksemi ve hiperkapni atakları, arousallar, toraks içi negatif basınç artışı, aşırı sempatik aktivasyon, vazokonstrüksiyon ve periferik direnç artışı ile birlikte gelişen oksidatif stres, artmış inflamasyon ve protrombotik faktörler ile endotel disfonksiyonundan kaynaklanmaktadır. Bununla birlikte OUAS’ın erken tanı ve tedavisi, kardiyovasküler fonksiyonları düzeltebilir ve komplikasyonları önleyebilir. Bu derlemede OUAS, kardiyovasküler komplikasyonları açısından güncel literatür ışığında gözden geçirilmiştir.

Obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) leads to often cardiovascular complications such as coronary artery disease, heart failure, left/right ventricular dysfunction, arrhythmias, stroke, systemic and pulmonary hypertension. All these cardiovascular complications increase morbidity and mortality of OSAS. Cardiovascular complications of OSAS probably results from a combination of heamodynamic and neurohumoral changes, intermittent hypoxia and hypercapnia, arousals, increased intrathoracic negative pressure, increased sympathetic activity, vasoconstriction, oxidative stress, inflammation, protrombotic factors and endotelial dysfunction. However, early recognition and treatment of OSAS may improve cardiovascular functions and may prevent complications. Hereby, OSAS and its cardiovascular complications is reviewed in the lights of recent literatures.

Obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) patogenezinde üst solunum yollarında lokal olarak artmış olan inflamasyonun rolü bilinmektedir. Obstrüktif uyku apne sendromuna bağlı olarak gelişen obstrüktif apne, hipopne ve sık uyku bölünmeleri nedeniyle ortaya çıkan hipoksi, asfiksi, hiperkapni ve solunumsal asidoz; lokal ve sistemik inflamasyon gelişmesine yol açabilir. Yapılan çalışmalarda C-reaktif protein (CRP), leptin, tümör nekrotizan faktör alfa (TNF-α), interlökin 6 (IL-6), vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF), nükleer faktör kappa B (NF-κB), reaktif oksijen radikalleri, intraselüler adezyon molekülü-1 (ICAM-1) ve vasküler hücre adezyon molekülü-1 (VCAM-1) gibi pek çok biyobelirteçlerin artmış olması sistemik inflamasyonun OUAS’da arttığını göstermektedir. Obstrüktif uyku apne sendromu ile birlikte obezite, metabolik sendrom, hipertansiyon, insülin direnci, tip 2 diyabet gibi hastalıkların prevalansında artış bildirilmiştir. Obstrüktif uyku apne sendromuna bağlı metabolik olayların ortaya çıkmasında ise hipoksinin, solunum sisteminde ve sistemik dolaşımda artmış olan enflamasyonun sorumlu olabileceğini ileri süren çok sayıda çalışma vardır. İnflamatuvar sitokinler glukoz ve lipid metabolizmasına direkt etki edebilirler ve oluşan damar endotel hasarı ateroskleroz patogenezinde önemli bir rol oynayabilirler.

The role of intense local inflammation in upper respiratory tract is a well known phenomenon in pathogenesis of obstructive sleep apnea syndrome (OSAS). The OSAS related apnea, hypopnea and frequent sleep fragmentations leading to hypoxia, asphyxia, hypercapnia and respiratory asidosis may cause development and increase in systemic inflammation. The previous studies demonstrated the exisstence of systemic inflammation by elevated level of the several biomarkers such as reactive protein, leptin, TNF-α, IL-6, vasculary endothelial growth factor (VEGF), Nucleary factor-kappa B (NF-κB), reactive oxygen radicals, intracellulary adhesion molecule-1 (ICAM- 1) and vasculary adhesion molecule-1 (VCAM-1). It is reported that the prevalance of OSAS together with obesity, metabolic syndrome, hypertension, insulin resistance, type-2 diabetes mellitus is increased. There are several studies showing that hypoxia and the existence of intense inflammation in respiratory tract and circulation may be responsible from the development of metabolic disorders. Inflammatory cytokins may effect the metabolism of glucose and lipids directly and may play a role on pathogenesis of atherosclerosis.

Kompleks uyku apne sendromu (CompSAS); obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) tanısıyla tedaviye alınan hastalarda, tedavi sürecinde obstrüktif apneler kontrol altına alınırken, santral apnelerin ortaya çıkması ve tabloya hakim olması olarak tanımlanabilir. Kompleks uyku apne sendromunda, polisomnografi çalışması sırasında uykuda obstrüktif ve santral apne kombinasyonlarının aynı kayıtta bir arada bulunması kuraldır. Hiperkapnik bir duruma adapte olmuş bir obstrüktif apne hastasında sürekli pozitif hava yolu basıncı (CPAP), bi-level pozitif hava yolu basıncı (BPAP) ya da otomatik pozitif hava yolu basıncı (APAP) tedavisiyle alveolar ventilasyonun artması, normokapnik duruma gelinmesi, CO2’nin apne eşiğinin altına düşmesi sonucunda santral apne ortaya çıkmasına neden olabilmektedir. Kompleks uyku apne sendromu tedavisinde temel amaç, altta yatan OUAS’ı tedavi ederken, solunum hızını ve derinliğini dengede tutarak, hipokapni gelişmesini ve kan CO2 seviyesinin apne eşiğinin altına inerek santral apne geliştirmesini önlemektir.

Complex Sleep Apnea Syndrome determines while treatment of the patients diagnosed as obstructive sleep apnea; when obstructive apneas become under control, central apneas become dominant. Polysomnografic studies in Complex Sleep Apnea Syndrome shows both obstructive and central apneas together. In an obstructive sleep apnea patients adapted to hypercapnic situation; increase in the alveolar ventilation with CPAP, BPAP or APAP treatment, become normocapnic situation; causes fall in CO2 apnea threshold and results central apnea occurence. The main objective in treatment of complex sleep apnea syndrome (CompSAS); while the treatment of underlying OSAS; keep the breathing rate and depth in balance; prevent from hypocapnia development and drop below blood CO2 levels apnea threshold; that results central sleep apnea.

Polisomnografik test sonucu apne-hipopne indeksi >20 olan Obstrüktif Uyku Apne Sendrom (OUAS) tanılı hastaların tedavi olmadıkları takdirde morbidite ve mortalite risklerinin arttığı gösterilmiştir. OUAS tedavisinde halen en etkili tedavi yöntemi, pozitif hava yolu basıncı (PAP) tedavisidir. Hastanın cihaz uyumunu (komplians) arttırmaya yönelik yeni algoritmalar geliştirilmiştir. Konu içinde yeni modlardan bahsedilecektir.

It has been established that Obstructive Sleep Apnea Syndrome (OSAS) patients with apnea-hypopnea Index >20, have high risk of morbidity and mortality compared with OSAS patients who had not been treated. Positive airway pressure (PAP) therapy is still the most effective treatment for OSAS patients. New algorithyms are created in order to higher the compliance of PAP therapy. These new modes will be discussed in the article.

Obstrüktif uyku apne sendromunun (OUAS) tedavi edilmediği takdirde pek çok olumsuz durumla karşılaşılması kaçınılmazdır. Bu sendromun bilinen en etkin, en güvenilir ve altın standart tedavi yöntemi “pozitif hava yolu basıncı (PAP)” uygulamasıdır. Pozitif hava yolu basıncı tedavisi, OUAS tanısı konulan hastaların uykuları süresince devamlı ve düzenli kullanması gereken bir tedavi şeklidir. Ancak hastaların tedaviye uyumları ile ilişkili sorunlar olduğu bilinmektedir. Etkili ve başarılı bir PAP tedavisi için uyum sorununu oluşturan engellerin ve uzun süreli uyumu arttırma yöntemlerinin bilinmesi gerekmektedir. Bu derlemede, OUAS tedavisinde yaygın olarak kullanılan PAP tedavisine uyum konusunda karşılaşılan sorunlar ve çözüm yolları hakkında güncel literatür eşliğinde klinisyenlerin bilgilendirilmesi amaçlandı.

If obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) left untreated, it is inevitable to face with many unfavorable conditions. “Positive airway pressure” (PAP) is a well-known, the most effective, the most reliable and the gold standard treatment for OSAS. PAP is a way of treatment which should be used regularly and continuously during sleeping period of patients with OSAS, however it is known that there are so many problems associated with patient compliance. It is also essential to know how to eliminate the barriers and to provide adherence to long-term effective and successful PAP therapy. In this review, we aimed to inform the clinicians about the problems of compliance seen in PAP treatment for OSAS and how to overcome those situations with the guidance of current literature.

Üst solunum yolu hastalığı olarak bilinen obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) uyku esnasında meydana gelen horlama ve nefes durması ile karakterize olan, kardiyovasküler hastalıklarla ilişkilendirilen, uykusuzluk ve yorgunluk belirtileri olan bir uyku hastalığıdır. Hastalar, daha düzenli bir uyku ve iyi yaşam kalitesi için CPAP veya BPAP cihazları, cerrahi tedavi, ağız içi apareyler ile veya bunların kombinasyonu şeklinde seçeneklerle tedavi edilmektedirler. Hastalara genel önlemler ve özel tedavi yöntemleri anlatılmalı, hastalığın şiddetine ve hastanın isteğine göre tedavi planlanması yapılmalıdır. Bu makalenin amacı; OUAS’ın tedavisinde diş hekimliğinde yapılan ağız içi apareyler ve tedaviye katkılarının incelenmesidir.

Obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) is a sleep disorder and is known upper respiratory disorder which is characterized by snoring and apnea/hypopnea, associated with cardiovascular disease, insomnia, and fatigue. To have a regular sleep and to improve quality of life, patients are treated by CPAP or BPAP devices, surgical operation, intra-oral appliances or combined modalities. Patients should be informed about general measures and specific treatment methods and treatment plans must be made according to the severity of disease and the patient’s request. The aim of this article is to examine the role of intra-oral appliances and dentistry in the treatment of OSAS.

Obstrüktif uyku apne sendromunda (OUAS) altın standart tedavi yöntemi, gündüz aşırı uykululuk hali (GAUH) ve bunun gibi OUAS semptomlarını iyileştiren, nazal sürekli pozitif hava yolu basıncı (CPAP) uygulamasıdır. Uygun şekilde CPAP kullanmasına rağmen bir grup OUAS‘lıda, rezidüel uyku hali devam etmektedir. En sık nedeni; yanlış OUAS tanısı, yanlış CPAP titrasyonu, yetersiz CPAP uyumu, yetersiz uyku hijyeni ve tanı konmamış eşlik eden hastalıklardır. Gereğinde polisomnografi (PSG), CPAP titrasyonu ve Çoklu Uyku Latans Testi (Multiple Sleep Latency Test-MSLT) yapılmalıdır. Kronik intermitant hipoksi ve oksidatif stresin, GAUH ile sonuçlanan nöronal beyin hasarına yol açtığını gösteren güçlü kanıtlar bulunmuştur. Modafinil ve armodafinilin, CPAP kullanan OUAS‘lılardaki rezidüel uykululuk halinin tedavisinde etkili olduğu gösterilmiştir.

Nasal continuous positive airway pressure (CPAP) is the gold Standard treatment for most patients with obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) and is known to improve OSA symptoms, including excessive sleepiness. A number of patients with OSAS, although treated adequately with CPAP, can have residual excessive daytime sleepiness (EDS). False diagnosis of OSAS, low CPAP adherence, inadequate CPAP titration, poor sleep hygiene and undiagnosed coexisting sleep disorders are the most frequent explanations. If necessary, a full night polysomnography (PSG) with CPAP titration followed by a multiple sleep latency test (MSLT) should be accomplished. There is strong evidence that chronic intermittent hypoxia and oxidative stress results in neuronal brain injury resulting in EDS. Modafinil and armodafinil has shown promise in clinical trials as a treatment for residual sleepiness associated with sleep apnea patients who used CPAP.

Uyku ile ilişkili hipoventilasyon ve hipoksemi bozuklukları 2014 yılında Amerikan Uyku Tıbbı Akademisi tarafından “Uluslararası Uyku Bozuklukları Sınıflaması (ICSD-3)” içinde iki ayrı ana başlık altında “Uyku ile İlişkili Hipoventilasyon Bozuklukları” ve “Uyku ile İlişkili Hipoksemi Bozukluğu” olarak yeniden düzenlenmiştir.

Sleep-related hypoventilation and hypoxemia disorders were reorganized by The American Academy of Sleep Medicine in 2014. These disorders were represented in the International Classification of Sleep Disorders of the (ICSD-3) as two separate main headings “Sleep-Related Hypoventilation Disorders” and “Sleep-Related Hypoxemia Disorder.”

Obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Tanısız OUAS hastalarında perioperatif komplikasyon riskleri anlamlı artmaktadır. Bu sebeple cerrahi öncesi hastalarda OUAS riskinin belirlenmesi çok önemlidir. Hastalarda perioperatif dönemde anamnez, fizik muayene ve anketlerle risk belirlenerek strateji geliştirmek gerektiği literatürde gösterilmiştir.

Obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) is an important reason for mortality and morbidity. Perioperative complications are increased significantly at undiagnosed OSAS patients. For this reason, it is crucial to estimate risk of OSAS before operation at patients. In literature its shown that to improve strategy is required by defining risk with anamnesis, physical examination and surveys.

Uyku bozukluğu, yoğun bakımda yatan hastalarda yaygın bir durumdur. Fakat mekanizmaları çok iyi anlaşılmamıştır. Yoğun bakımdaki hastalarda gün boyu total uyku süresi ve sirkadiyen ritim belirgin olarak azalmış veya kaybolmuştur. Yoğun bakımdaki hastalar yoğun bakımın kendine özel çevresinde yüksek düzeyde ses ve ışık, tanı ve tedavi işlemleri, mekanik ventilasyon, ilaç tedavileri ve altta yatan hastalık gibi bir dizi hastayı rahatsız edici etkenlere maruz kalırlar. Tüm bu faktörler hakkında görüş birliği olmamış olsa bile yoğun bakım hastalarında uyku bozuklukları gelişiminde başlıca nedenler olarak bilinmektedir. Kritik hastalarda uyku miktarı ve kalitesini arttırmak için mekanik ventilasyon modu, gürültü azaltma ve sedatif ajanların dikkatli kullanımı gibi önlemler önemlidir.

Sleep disturbances are common in critically ill patients treated in the intensive care unit (ICU), but the mechanisms are poorly understood. About half of total sleep time occurs during the daytime, and circadian rhythm is markedly diminished or lost. Critically ill patients in the busy environment of an ICU are exposed to a range of different disturbances such as high level of noise and light, diagnostic and therapeutic procedures, mechanical ventilation, medication, and the critical illness itself. All these factors may play a role in development of sleep disturbances in this patient group even though there is no agreement about which of these factors is the primary cause of disrupted sleep. Measures to improve the quantity and quality of sleep in critically ill patients include careful attention to mode of mechanical ventilation, decreasing noise, and sedative agents

Obezite prevalansının son yıllarda doğurganlık çağında olan kadınlarda da artması nedeniyle, obezite ile ilişkili komorbid durumların gebelik komplikasyonlarına daha sık yol açtığı görülmektedir. Bu durumlardan biri de uykuda solunum çabası olmasına karşın apnelerin izlendiği obstrüktif uyku apne sendromudur (OUAS). Üst solunum yollarının uyku sırasında mükerrer tam veya kısmi olarak tıkanması hava akımı kısıtlılığına, hipoksemiye, sempatik sistem yanıtına ve sık uyanmalara neden olmaktadır. Gebe ve gebe olmayan OUAS’lı hastaya yaklaşım konusu benzese de gebeliğe özgü bazı durumlar bulunmaktadır. Bu derlemede gebelik ve uykuda solunum bozuklukları olgu sunumları, olgu serileri ve kohort çalışmaların sonuçları değerlendirilerek sunulacaktır.

As the prevalence of obesity in reproductive-aged women has increased in recent years, obesity-related comorbid conditions complicating pregnancy are also seen frequently. One of these conditions is obstructive sleep apnea syndrome (OSAS), which refers to apnea during sleep despite respiratory effort. Repetitive partial or complete episodes of upper airway obstruction during sleep result in a reduction of airflow, hypoxemia, sympathetic discharge, and recurrent arousals from sleep. While the diagnosis and management of OSAS are similar in pregnant and nonpregnant women, some aspects of the disorder are unique to pregnancy. In this review we aim to discuss sleep disordered breathing and pregnancy in the light of available data coming from case studies, case series and cohort studies.

Uyku apne sendromu (UAS), orta yaş çalışan popülasyonda çok yüksek bir prevalansa sahiptir. Motorlu araç ve iş kazaları için majör risk faktörüdür. Uyku apne sendromu tanı ve tedavisi ile motorlu araç kazaları, sağlıklı popülasyonda görüldüğü kadar azaltılabilir. Uyku apne sendromu tedavisi ile birlikte iş kazalarında azalma, iş performanslarında artma görülecektir. Çalışanlarda UAS tarama ve tedavisi için stratejiler geliştirilmesi tavsiye edilir. Çalışanların UAS açısından değerlendirilmesi, sağlık sistemlerindeki yükü azaltmak için yardımcı olabilir.

Prevalence of sleep apnea syndrome (SAS) is very high in middle age working population. SAS is a major risk factor for motor vehicle accidents and occupational accidents. Diagnosis and treatment of SAS can decrease motor vehicle accidents up to the level of healthy population. Lower occupational accidents and higher working performance are expected with the treatment of SAS. Development of strategies for SAS screening and treatment is advised for employees. Assessment of employees for SAS can provide decrease in burden of healthcare systems.

Çocuklarda uykuda solunum bozukluklarının tanınmasında son yıllarda önemli bir artış olmuştur. Uykuda solunum bozukluğu prevalansının %1-4 oranında olduğu tahmin edilmektedir. Her yaşta görülebilmekte beraber, 2-6 yaş arası en sık görüldüğü dönemdir ve puberte öncesinde cinsiyet farkı saptanmamıştır. Adenotonsiller hipertrofi, nöromusküler hastalıklar, alerjik hastalıklar, kraniofasiyal anatomik bozukluklar ve özellikle adölesan dönemde oluşan obezite, solunum bozuklukları için majör risk faktörleridir. Çocuklarda uykuda solunum bozukluğunun klinik belirtileri yaşa göre farklıdır ve çok çeşitlidir. Erişkinlerde gündüz aşırı uykululuk görülürken, çocuklarda daha çok hiperaktivite gözlenir. Çocuklarda uykuda görülen solunum bozukluklarının belirtileri basit horlama olabildiği gibi obstrüktif uyku apnenin komplikasyonlarından büyüme geriliği, nörokognitif bozukluk ve daha nadir görülen kardiyovasküler değişiklikler de olabilir. Tedavi ayırıcı tanı altta yatan nedene göre yapılmalıdır. Uykuda solunum bozuklukları tanısı alan adenoid ve tonsil hipertrofisi olan çocuklarda, adenotonsillektomi kabul edilen tedavi yöntemidir.

Sleep disordered breathing in children became to be increasingly well known in recent years. The prevalance of sleep disordered breathing in children has been estimated as 1-4%. It may be seen in every age of childhood, but most commonly seen between the ages of 2-6 years old, and there was no sex predominance before puberty. Adenotonsillar hypertrophy, neuromusclar diseases, craniofacial anomalies and especially obesity during the adolescence period are the major risk factors for the sleep disordered breathing in children. The signs and symptoms of sleep disordered breathing in children are various and differs according to the age of child. In adults it causes day sleeping, in children it mostly causes hyperactivity. In children with sleep disordered breathing the only symptom may be just snorring, but as a complication of obstructive sleep apnea growth retardation, neurocognitive disorders and rarely cardiovascular diseases may also occur. Treatment of sleep disordered breathing in children must be arranged according to the reason causing it. In children with sleep disordered breathing who have adenotonsillar hypertrophy, adenotonsillectomy is the acceptable treatment modality.